ساعت حدود 10:23، نشت گاز در ایستگاه تقلیل فشار گاز رخ می دهد و پس از حدود 30 ثانیه منجر به انفجار توده گاز محبوس در زیر سایبان می شود. در ادامه با برگشت شعله به محل نشت، آتش به صورت فورانی ( Jet fire) ادامه می یابد
بعد از اینكه خط گاز وارد ایستگاه CGS با ظرفیت 20000 متر مكعب در ساعت می شود، در این ایستگاه ابتدا از یك LBV عبور می نماید و وارد دو عدد تفكیك گر (Separator) می گردد. این تفكیك گرها وظیفه جداسازی میعانات و جامدات را دارند که این عمل توسط 6 فیلتر در داخل تفكیك گر انجام می گردد.
دو نفر از کارکنان پیمانكار تعمیرات اداره گاز جهت بازدید روزانه به محل ایستگاه CGS مراجعه می نمایند. در حین بازدید از ایستگاه مشاهده می کنند که یكی از دو مشعل هیتر شماره 1 ایستگاه خاموش شده است.
طبق پروانه کار تمدیدشده، چسب کاری (Laminate) به منظور رفع نشتی بر روی آخرین اتصال لوله GRP (برای انتقال آب آتش نشانی از آب دریا طراحی شده اند) در حال انجام بوده است.
صبح روز حادثه، تخلیه خط لوله قدیمی تزریق گاز احیا به چاه های نفتی، توسط اپراتور بهره برداری صورت می گیرد. در ساعت 10 همان روز، پروانه کار گرم با عنوان جوشكاری و برشكاری روی خط لوله 4 اینچ گاز احیا توسط سرپرست محوطه امضا و صادر می شود.
حوالی ساعت 9:30 صبح روز حادثه، در کیلومتر 6 خط لوله 20 اینچ مجاور جاده دسترسی چاه، نشت شدید گاز از خط لوله به همراه پاشش خاک از سطح زمین مشاهده می شود.
در روز حادثه و بر مبنای تصور وجود انشعاب بر روی خط 42 اینچ، پروانه کار به منظور خاک بـرداری بـا بیـل مكانیكی از روی خط مذکور اخذ می گردد. هدف از انجام این کار ایمن سازی خـط و رفـع نقـاط حادثه خیز )احتمال وجود خوردگی با توجه به مدفون شـدن خـط لولـه زیـر خـاک) بوده است.
خط لوله" 42 خروجی پالایشگاه، بطول حدود 350 کیلومتر، جهت انتقال و تزریق گاز به میادین نفتی احداث شده است. در زمان حادثه، این خط لوله تحت مدیریت سه شرکت بوده است.
به دنبال تصمیم برای تخلیه مخزن حاوی مایع برش سبك به منظور انجام رنگ آمیزی داخل مخزن سقف شناور داخلی، اقدام به تخلیه آن می گردد. این عمل تا روز قبل از حادثه ادامه می یابد.
مخزن نفت خام به ظرفیت 577 هزار بشكه - که در زمان حریق حاوی 400 هزار بشكه نفت خام بوده است- بر اثر برخورد مستقیم صاعقه در ناحیه محفظه Seal و در مقاطع مختلف در پیرامون محفظه دچار حریق می گردد.