صنایع نفت و گاز با توجه به کیفیت و کمیت مواد خام ، بینابینی و محصولات جانبی و نهایی، هم چنین دارا بودن سه مشخصه پیچیدگی بالا، قابلیت انعطاف پایین و آسیب پذیری زیاد از دیدگاه HSE جزء صنایع بحرانی محسوب شده و بروز یک حادثه در آن میتواند از جنبه های انسانی، زیست محیطی و اقتصادی فاجعه بار باشد.
پیدایش کلان شهرها و متعاقب آن افزایش میزان زایدات و زباله های شهری، علاوه بر افزودن مشکلات شهری، تهدیدی جدی برای محیط زیست و بهداشت افراد جامعه می باشند. بسیاری از شهرها از ایستگاه انتقال زباله برخوردارند که می توانند در اثر سوء مدیریت اثرات بالقوه بر روی سلامتی و بهداشت افراد داشته باشند. بنابراین مدیریت صحیح ایستگاه انتقال زباله شامل مکان یابی ، طراحی و عملکرد وسایل در ایستگاه، بایستی در راستای حفظ سلامتی ، ایمنی و رفاه افراد جامعه و عدم اثرات سوء زیست محیطی انجام شود.
وزیر بهداشت از فوت بیش از ۲۰۰۰ نفر به دلیل حوادث ناشی از کار خبر داد و گفت: ۴۰ درصد کارگاهها در کشور ایمنی لازم ندارند.
مدیر عامل سازمان آتش نشانی تهران بیان کرد : این سازمان اختیار قانونی برای مدیریت ساختمان های ناایمن در تهران ندارد، هنوز ۲۴۳ ساختمان مشابه پلاسکو در تهران داریم و فقط با همکاری برخی سازمان ها توانستیم ۷ ساختمان از آنها را پلمب کنیم.
حمایت از ایجاد و تقویت شرکت های پیمانکار عمومی، عامل انتقال و ارتقای فن آوری ملی محسوب میشود و بر این اساس تأسیس شرکت های پیمانکاری عمومی (GC)[1] همواره مورد حمایت تصمیم گیرندگان دولتی بوده است. شرکت پتروپارس به عنوان پیمانکار عمومی صنعت نفت و گاز در ابتدای شروع توسعه فاز 1 پارس جنوبی تاسیس شد که علاوه بر اجرای آن پروژه، توسعه پروژه فازهای 4 و5 و پروژه فازهای 6 ،7 و 8 را به عهده داشته است.
یک فعال صنفی کارگری میگوید که زیر سوال رفتن امنیت شغلی در محیط کارگاهی موجب شده تا کارگران نتوانند با خاطر آسوده نسبت به رعایت نشدن تمهیدات ایمنی و خطرهای جانی مترتب بر آن از کارفرما گلایه کنند.