در کشورهای در حال توسعه تکنیکهای تصمیم گیری چند معیاره، از جمله راه های مهم در جهت غلبه بر محدویت های موجود مالی، اطلاعاتی و انسانی، رفع تضاد و تناقض در انتخاب راه حل جهت افزایش سطح ایمنی و بهبود بهره وری می باشد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ریسک محاسبه شده توسط دو روش تصمیم گیری چند معیاره، شامل معیار باورپذیری مفاهیم منطق فازی و تاپسیس برای رفع تردید در انتخاب الویت های کنترلی می باشد.