![](http://dl.hsenk.ir/uploads/2019/07/salamat_kar_logo.jpg)
توضیحات :
مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران
دوره ۱۱ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۳
نویسندگان : ندا مهدوی ، زهرا کوسه لو ، زهرا جبارپور ، سیامک شهیدی
زمینه و هدف: خستگی در جمعیتهای کاری شیوع بالایی داشته و همبستگی قوی با استرس های روانی محیط کار دارد. از پیامدهای خستگی شغلی افزایش خطای انسانی و کاهش عملکرد است. خستگی خوداظهاری و تغییر در ترشح هورمونها از روشهای بررسی خستگی است. هدف مطالعه بررسی خستگی حاد شغلی و سطح کورتیزول آزاد ادراری قالیبافان طی روزهای کاری و غیرکاری میباشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۱ بر روی ۱۲ قالیباف زن انجام شد. در هر یک از روزهای کاری و غیرکاری ۳ نمونه ادراری و ۳ نرخدهی به خستگی از شرکت کنندگان جمع آوری گردید. سطح کورتیزول آزاد ادراری به روش الایزا و سطح خستگی حاد شغلی با شاخص خودگزارشی و معتبر VAS-fatigue تعیین شد. داده ها بااستفاده از نرمافزار STATA نسخه ۱۱ تجزیهوتحلیل شدند.
یافته ها: میانگین سطح کورتیزول روز کاری (۷۷/۱۷۶) بالاتر از روز غیرکاری (۸۰/۱۳۳) بود. مهمترین عامل، تفاوت سطح کورتیزول پس از بیداری صبحگاهی در روز کاری و غیرکاری بود (۰۰۱/=pp). تغییرات خستگی در روز کاری معنادار (p<0/001)، اما در روز غیرکاری بی معنا بود. در روز کاری، بین سطح کورتیزول و خستگی، همبستگی ضعیف عکس وجود داشت، اما در روز غیرکاری همبستگی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این مطالعه تفاوت چشمگیری بین میزان ترشح کورتیزول صبحگاهی و سطح خستگی در روز کاری و غیرکاری گزارش نمود، که میتواند نشان از تأثیرات اساسی استرس ناشی از بار کاری، بر کارگران باشد. خستگی حاد فاکتور قوی و تأثیرگذار بر سطح کورتیزول نبود و از تغییرات این هورمون نمیتوان به عنوان ابزار بررسی خستگی استفاده نمود.
واژههای کلیدی : کورتیزول آزاد ادراری ، خستگی ، استرس ، ارگونومی ، قالی باف
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>