🎥 ویدئو / ریختن زباله در خیابان و معابر
سفرههای خالی ۶۰۰ معدنکار در دالانهای «همکار»/ شرمنده زن و بچه هستیم!
حداقل حقوق بازنشستگان ۱۴ میلیون و ۴۰ هزار تومان شد/ سقف پاداش پایان خدمت ۷۵۰ میلیون تومان
مرگ کارگر روستایی بر اثر سقوط از ارتفاع در گرگان/ «یاسر توسلی» فقط ۲۵ سال داشت
شیوع ویروس آنفلونزای نوع جدید تا اردیبهشت ماه آینده ادامه دارد
آب در ایران مساله اول نیست/ در پایتخت، شبکههای لولهکشی با بیش از ۸۰ سال عمر داریم
پراکندگی کاربری های متنوع شهری و شدت فشردگی آن ها در سطح و ارتفاع (تراکم ) تعیین کننده چگونگی تأمین نیازهای شهروندان است ، چرا که برای استفاده از امکانات شهر ناگزیرند به قصد این کاربری ها حرکت نمایند. مترو و بی آرتی دو سیستم حمل و نقل عمومی انبوه بر با کم ترین تداخل ترافیکی هستند که وظیفه انتقال شهروندان به این نقاط را بر عهده دارند و در عین حال اجرای زیرساخت های آن ها هزینه ای به مراتب بیش تر از سیستم های دیگر حمل و نقل به شهر تحمیل می نماید.
با توجه به این که محیط زیست طبیعی توان اکولوژیکی محدودی را برای استفاده های بشر داراست ، لذا ارزیابی توان سرزمین بستر مناسبی برای برنامه ریزی محیط زیستی فراهم می آورد. هدف اصلی این مقاله تعیین معیار های مناسب و کاربرد روش های تصمیم گیری چند معیاره در ارزیابی توان محیط زیستی جهت استقرار شهر های جدید است.
جاده های جنگلی از مهمترین واحد های مدیریتی جنگل محسوب می شوند که در حمل و نقل چوب و استفاده از سایر خدمات جنگل مانند شکار، توریسم و غیره نقش ویژه ای را ایفا می کنند. یکی از بزرگترین مشکلات ناشی از جاده سازی در جنگل، به ویژه در صورت عدم رعایت اصول جاده سازی، ایجاد و افزایش اشکال مختلف فرسایش در اطراف جاده و بالطبع رسوب زایی در اثر از بین بردن پوشش گیاهی، تخریب ساختمان خاک، افزایش سرعت رواناب و ناپایدار کردن شیب دامنه است.