قانون مدیریت بحران کشور
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
عطف به نامه شماره ١٠٠٠١ /۴١١١۵ مورخ ۴١٣٩/١/٣١ در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم(١٢٣) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون مدیریت بحران کشور که با عنوان لایحه مدیریت حوادث غیرمترقبه کشور به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده بود، با تصویب در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ ١٣٩٨/۵/٧ و تأیید شورای محترم نگهبان، به پیوست ابلاغ می شود.
رئیس مجلس شورای اسلامی
شماره٩٣٧٨۶ ١٣٩٨/۶/۴
وزارت کشور
در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست »قانون مدیریت بحران کشور« که در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ ھفتم مردادماه یکهزار و سیصد و نود و ھشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ١٣٩٨/۵/٢٣ به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره ٩٠/٧٣۴۴۴ مورخ ١٣٩٨/۶/٣ مجلس شورای اسلامی واصل گردیده، جهت اجرا ابلاغ می گردد.
رئیس جمهور
فصل اول: کلیات
ماده١ـ به منظور ارتقای توانمندی جامعه در امور پیشبینی و پیشگیری، کاھش خطر و آسیب پذیری، پاسخ مؤثر در برابر مخاطرات طبیعی، حوادث و بحران ھا، تأمین ایمنی، تقویت تاب آوری با ایجاد مدیریت یکپارچه در امر سیاستگذاری، برنامه ریزی، ایجاد ھماھنگی و انسجام در زمینه ھای اجرائی و پژوھشی، اطلاع رسانی متمرکز، ساماندھی و بازسازی مناطق آسیب دیده و نظارت دقیق بر فعالیت دستگاھهای ذی ربط در حوزه حوادث و سوانح و کمک به توسعه پایدار برای مدیریت بحران کشور احکام زیر وضع می شود.
ماده٢ـ قوای سه گانه جمهوری اسلامی ایران اعم از وزارتخانه ھا، سازمان ھا، مؤسسات و شرکتهای دولتی، مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، بانکها و مؤسسات اعتباری دولتی، شرکتهای بیمه دولتی و ھمچنین مؤسسات و نهادھای عمومی غیردولتی، مؤسسات عمومی، بنیادھا و نهادھای انقلاب اسلامی، نیروھای نظامی، امنیتی و انتظامی، کلیه نهادھا و واحدھای زیر نظر مقام معظم رھبری با اذن معظمٌ له و دستگاھها و واحدھایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر یا تصریح نام است، اعم از اینکه قانون خاص خود را داشته یا از قوانین و مقررات عام تبعیت کنند و مؤسسات و شرکتهای وابسته یا تابعه آنها مشمول این قانون می باشند.
ماده٣ـ مفهوم واژگان و عبارات اختصاری به کار رفته در این قانون به شرح زیر است:
الف ـ مخاطره : پدیده طبیعی یا کنش انسانی (به جز موارد نظامی ـ امنیتی و اجتماعی) که در صورت وقوع در محیط یا جامعه آسیب پذیر می تواند تبدیل به یک بحران و حادثه خسارت بار شود.
ب ـ بحران : از ھم گسیختگی جدی عملکرد یک جامعه که ناشی از وقوع مخاطره است و منجر به خسارات و اثرات منفی گسترده انسانی، اقتصادی یا زیست محیطی می شود، به طوری که مواجهه با آن فراتر از توانایی جامعه متأثر و دستگاھهای مسؤول موضوع ماده (٢) این قانون باشد.
پ ـ آسیب پذیری : ضعف و کمبودھای مادی و غیرمادی شامل فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی در جامعه است که باعث می شود وقوع مخاطرات منجر به بحران شود.
ت ـ خطر : مقدار یا اندازه خسارات انسانی و مادی احتمالی، درصورت وقوع یک مخاطره در جامعه آسیب پذیر است.
ث ـ مدیریت بحران : نظام حاکم بر راھبردھا، رویکردھا، برنامه ھا و اقداماتی است که با ھدف پیش بینی، پیشگیری و کاھش خطر، آمادگی و پاسخ کارآمد و بازتوانی و بازسازی پس از وقوع حوادث و سوانح، به صورت چرخه ای صورت می گیرد.
ج – پیشگیری و کاھش خطر : به مجموعه تدابیر و اقداماتی گفته می شود که شامل شناسایی، شناخت و تحلیل مخاطرات، آسیب پذیری ھا، الزام به کارگیری مدیریت کاھش خطر در تدوین برنامه و بودجه بخشهای توسعه ای، تعیین راھبردھا و اولویت ھای بخشهای گوناگون، تدوین و اجرای برنامه ھای کاھش خطر حوادث و سوانح در کشور است.
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
