روز جهانی آتش نشانی

روز جهانی آتش نشان

روز جهانی آتش نشانان (IFFD) در ۴ ماه مه به منظور قدردانی از خدمات بین المللی آتش نشانان، یادآور آتش نشانانی است که در حین خدمت جان خود را از دست دادند و یادبود آتش نشانان کشته شده در حملات ۱۱ سپتامبر برگزار می شود . پس از پیشنهاد آتش نشان استرالیایی، جی جی ادمونسون، در ۴ ژانویه ۱۹۹۹، بعد از مرگ پنج آتش نشان در حال مبارزه با آتش سوزی در استرالیا در ۲ دسامبر ۱۹۹۸، تأسیس شد.

پیشنهاد و تأسیس

در ۲ دسامبر ۱۹۹۸، آتش نشانان گروه آتش نشانی Geelong West (یک منطقهٔ مسکونی در استرالیا است که در ویکتوریا ( استرالیا ) واقع شده است) به درخواست کمک سایر آتش نشانان در حال مهار آتش سوزی جنگلی از لینتون، ویکتوریا، استرالیا پاسخ دادند. تغییر جهت ناگهانی وزش باد ناشی از جبهه ی هوای سرد باعث شد تا خودروی آتش نشانی در مسیر پر کردن مخزن آب خود در آتش بسوزد. در نتیجه، پنج آتش نشان Geelong West کشته شدند: گری وردولد، کریستوفر ایوانز، استوارت دیویدسون، جیسون توماس و متیو آرمسترانگ. این حادثه در نهایت منجر به پیشنهاد روز جهانی آتش نشانان شد.

فعالیت ها

مراسم صدای خاموش

“صدای خاموش” در ظهر  اولین یکشنبه ماه مه به وقت محلی به عنوان بخشی از مراسم روز جهانی آتش نشان رخ می دهد. این مراسم شامل روشن کردن آژیرهای آتش به مدت ۳۰ ثانیه و پس از آن سکوت به مدت یک دقیقه برای بزرگداشت همه آتش نشانانی است که در حین انجام وظیفه کشته شدند. صدای خاموش در سال ۲۰۰۲ آغاز شد، و سالانه ادامه یافته است.

اغلب جوامع با رعایت یک دقیقه سکوت، قربانی های انسانی را به یاد می آورند. برای روز جهانی آتش نشانان در سال ۲۰۰۲ افتتاحیه “صدای خاموش” به منظور انعکاس تعهد و فداکاری آتش نشانان در سراسر جهان به شیوه ای واقعاً تکان دهنده برای کارکنان خدمات اورژانس برگزار شد. با توجه به پشتیبانی شگفت انگیز Sound Off در سال ۲۰۰۲، در حال حاضر یک Sound Off سالانه در اولین یکشنبه هر ماه می وجود دارد.

در اولین یکشنبه ماه می، در ظهر به وقت محلی، اجازه دهید آژیر آتش خود را به مدت ۳۰ ثانیه به صدا در آوریم و سپس یک دقیقه سکوت به یاد و احترام به همه آتش نشانانی که در حین انجام وظیفه از دست داده اند یا از پیش ما گذشتند.

صدای خاموش جهانی روشی عالی برای جلب توجه رسانه ها و جامعه به نقش، تعهد و فداکاری آتش نشانان است. این به همه ما این فرصت را می دهد تا در مورد آتش نشانانی که در سال های اخیر جان خود را از دست داده اند، مانند کسانی که در ۱۱ سپتامبر جان خود را از دست داده اند، در یک ادای احترام به آتش نشانان بسیار مناسب فکر کنیم.

رویداد Sound Off توجه رسانه‌ها را به نقش آتش‌نشان‌ها و یادآوری فداکاری‌های آن‌ها به گونه‌ای جلب می‌کند که از نظر بصری جذاب است و ممکن است به شیوه‌ای مشابه با تماشای آتش‌بازی هزاره جدید در سراسر جهان دنبال شود. رسانه‌ها می‌توانند آژیرهای آتش‌نشان‌ها را از کشوری به کشور دیگر در ظهر محلی هر یک «دنبال کنند» – همه فرهنگ‌ها و دستگاه‌های مختلف را که برای یک هدف مشترک به هم پیوسته‌اند نشان می‌دهند – یادآوری فداکاری‌های آتش‌نشانان گذشته.

پیشگیری از آتش سوزی

پیشگیری از آتش سوزی و نیاز به آموزش های فشرده تر و کامل تر از طریق روز جهانی آتش نشانان ترویج می شود و این روز به عنوان فرصتی مهم برای افزایش مهارت ها و آگاهی تلقی می شود.

نمادها

روبان قرمز و آبی

روبان قرمز و آبی نمادی است که برای روز جهانی آتش نشان استفاده می شود، این روبان ۵ سانتی متر (۲ اینچ) طول و ۱ سانتی متر (۰.۳۹ اینچ) عرض دارد و دو رنگ جداگانه در بالا به هم متصل شده اند. رنگ قرمز نوار نشان دهنده آتش و آبی نشان دهنده آب است. روبان به طور سنتی بر روی یقه بسته می شود اما محدود به یقه نمی شود.

روبان قرمز و آبی نماد روز جهانی آتش نشان

سنت فلوریان

سنت فلوریان که در کلیسای کاتولیک به عنوان قدیس حامی آتش نشانان شناخته می شود، نماد دیگری از روز جهانی آتش نشان است. روز قدیس (همانطور که در کلیسای کاتولیک مشاهده می شود) سنت فلوریان، ۴ ماه مه است، از این رو روز جهانی آتش نشانان نیز در ۴ مه برگزار می شود. این روز به عنوان روزی برای برگزاری رویدادهایی مانند یادبود یا جمع آوری کمک های مالی دیده می شود.

حامیان سلامت و ایمنی نیروی کار

 

زنان در آتش نشانی

آتش نشانی در طول تاریخ یک حرفه عمدتاً مردانه در سراسر جهان بوده است. با این حال، از دهه ۱۹۷۰، زنان در بخش‌های آتش‌نشانی حرفه‌ای و داوطلبانه در کشورهای مختلف نفوذ کرده‌اند. در دوران مدرن، زنان در نقش های مختلف آتش نشانی از جمله رئیس آتش نشانی خدمت کرده اند. با این وجود، آنها کمتر از ۲۰ درصد از آتش نشانان را حتی در کشورهایی تشکیل می دهند که بهترین نماینده را دارند.

تاریخچه

بسیاری از تمدن های باستانی نوعی آتش نشانی سازمان یافته داشتند. یکی از اولین خدمات آتش نشانی ثبت شده در روم باستان بود. استرالیایی‌های بومی هزاران سال بود که آتش‌سوزی‌های جنگلی را مدیریت می‌کردند و به آن‌ها پاسخ می‌دادند و زنان نیز درگیر آن بودند.

آتش نشانی از قرن ۱۸ به بعد سازماندهی شد و با ظهور شرکت های بیمه و سپس با ظهور خدمات آتش نشانی دولتی در قرن ۱۹ انجامید. در سال ۱۸۱۸، مولی ویلیامز به عنوان اولین زن آتش نشان در ایالات متحده ثبت شد. به عنوان برده در شهر نیویورک، او به یک شرکت موتور داوطلب پیوست.[۲] زنان جوان در خانه های شبانه روزی در بریتانیا تمرینات آتش نشانی، از جمله نجات از نردبان بالا را آموزش دیدند. در طول جنگ جهانی دوم، زنان در سرویس‌های آتش نشانی بریتانیا، استرالیا و نیوزلند هم در نقش‌های پشتیبانی و هم در خط مقدم خدمت می‌کردند.

در نتیجه جنبش موج دوم فمینیسم و قانونگذاری فرصت های شغلی برابر، موانع رسمی برای زنان از دهه ۱۹۷۰ به بعد برداشته شد. اولین زن آتش نشان در بریتانیا (مری جوی لنگدون) در سال ۱۹۷۶ استخدام شد، در حالی که اولین آتش نشان در نیوزیلند (آن بری) در سال ۱۹۸۱ به کار پیوست. بسیاری از ادارات آتش نشانی به استخدام نیروها نیاز داشتند تا تست های تناسب اندام سختی را پشت سر بگذارند، که به مانعی غیررسمی برای پیوستن زنان تبدیل شد. این امر منجر به پرونده های قضایی در تعدادی از کشورها شد. در سال ۱۹۷۹، آن بری، کارمند مرکز ارتباطات، برای پیوستن به خدمات آتش نشانی NZ به عنوان یک آتش نشان حرفه ای درخواست داد، اما درخواست او به دلیل جنسیت رد شد. در سال ۱۹۸۱ او در نبرد دو ساله خود با کمیسیون خدمات آتش نشانی پیروز شد و اجازه یافت برای پیوستن به سرویس آتش نشانی نیوزیلند به عنوان یک آتش نشان حرفه ای اقدام کند. در سال ۱۹۸۲، برندا برکمن برنده دعوی حقوقی علیه سازمان آتش نشانی شهر نیویورک به دلیل تست تناسب اندام محدود آن شد. سپس او و ۴۰ نفر دیگر به عنوان اولین زن آتش نشان پیوستند. دعوای مشابهی منجر به حکم دادگاه عالی کانادا در سال ۱۹۹۹ شد (در پرونده بریتیش کلمبیا (کمیسیون روابط کارکنان خدمات عمومی) علیه BCGSEU) که ادارات آتش نشانی نمی توانند از تست های تناسب اندام محدود کننده استفاده کنند مگر اینکه بتوانند نیاز به آن را توجیه کنند.

با این وجود، درصد زنان استخدام شده توسط ادارات آتش نشانی پایین بوده است. در بریتانیا، زنان ۵٪ از آتش نشانان را تشکیل می دهند که کمتر از درصد افسران پلیس (۲۹٪)،  امدادگران (۳۸٪) و پرسنل نظامی (۱۰٪) است. گزارشی توسط آتش‌نشانی لندن نشان داد که عوامل دلسردکننده شامل نمایش آتش‌نشانی در رسانه‌ها، کمبود اطلاعات در دسترس برای دختران جوان و ایده‌های غیر واقعی درباره این نقش است. مسائل دیگر شامل الگوهای شیفتی است که برای مادران دارای فرزند خردسال مناسب نیست.

روز ملی آتش نشان در ایران

در تقویم ایرانی هفتم مهرماه روزی است برای تقدیر از رشادت‌های آتش نشانان که به عنوان روز ملی آتش نشانی و ایمنی نامگذاری شده است.

آتش نشان کیست

واژه آتش نشان یا امدادگر واژه مقدس یا اسمی است که همیشه تداعی فرشته نجات را برای مردم دارد و جامعه اورا مقدس و یک فرشته نجات می‌دانند.

آتش نشان فردی است که در راستای تحقق اهداف سازمانی یعنی نجات جان انسان‌ها (در پاره‌ای موارد حیوانات)، مال آن‌ها، حفظ اموال و ثروت‌های عمومی و ملی و ارائه خدمات بشر دوستانه اقدام می‌کند.

به منظور تحقق اهداف مذکور بالاجبار آتش نشان در هرگونه حوادث اضطراری که مردم به او احتیاج دارند با وسایل، تجهیزات همراه، آموزش‌های مورد نیاز (بدو ورود و دوره‌ای مستمر) مرتبط با شغل و تجربیات حاصله طی سالیان خدمت، شرکت و اقدامات لازم را به عمل می‌آورد.

مأموریت‌های محوله وی می‌تواند شامل کوچک‌ترین حادثه مانند رهاسازی پا یا دست‌گیر کرده در لای نرده‌ها تا خودروهای تصادف کرده، آوارها، فضاهای متراکم و محدود، چاه‌ها و یا اطفا حریق‌های خودروها، منازل، ساختمان‌های بلند، صنایع و تأسیسات نفت، گاز و پتروشیمی باشد.

آتش نشانان در جهت انجام بهینه مأموریت‌های محوله به‌ناچار از معابر بسیار باریک، تاریک، گرم و خطرناک مانند ساختمان در حال آتش سوزی که دارای راه پله و آسانسور نا ایمن است، عبور می‌کند. در ارتفاع و فضاهای کاملاً محدود و بسته، در سیل، زلزله و حوادث مواد شیمیایی با همراه داشتن وسایل و تجهیزات اقدام به عملیات می‌کنند.

آتش نشانی چیست

آتش‌نشانی به معنای مقابله با آتش و اطفای حریق است و می‌تواند در موارد زیر نیز به کار رود:

• سازمان آتش‌نشانی به معنای نهاد، ارگان یا سازمانی که وظیفه مبارزه با حریق و برخی دیگر از سوانح و حوادث را بر عهده دارد.
• آتش‌نشانی هوایی

انتهای پیام/