توضیحات :
مجله سنجش و ایمنی پرتو
جلد ۶ ، شماره ۲ ، بهار ۱۳۹۷
نویسندگان : سارا شاهزاده ، سید محمود رضا آقامیری ، سمیه غلامی ، حجت اله ماهانی ، منصوره نبوی
چکیده :
در پرتودرمانی تومورهای ریوی، حرکت تنفسی موجب جابه جایی بافت‌های هدف شده و برای پوشش آن مارژین بزرگتری نیاز است. در روش گیتد اندازه میدان نسبت به روش معمولی کوچک‌‌‌تر و بنابراین حجم کمتری از بافت سالم ریه مورد تابش قرار گرفته و عوارض درمان کاهش می‌یابد. هدف از این مطالعه مقایسه‌ی دز رسیده به بافت سالم ریه در دو روش پرتودرمانی گیتد و معمولی با استفاده از فانتوم دیجیتال NCAT و بررسی تأثیر اندازه تومور، مکان قرارگیری آن و حرکت دیافراگم در آسیب بافت سالم ریه در هر دو روش پرتودرمانی است. برای انجام کار، با استفاده از فانتوم دیجیتال NCAT و نرم‌افزار متلب تصاویر سی‌تی به صورت مجازی از بیمار تهیه شدند. تومور در سه اندازه مختلف به قطرهای ۳، ۴ و ۵ سانتیمتر در چهار بخش لوب بالا و پایین سمت راست و چپ ریه به تصاویر سی‌تی اضافه شدند. برای بررسی اثر دامنه حرکت دیافراگم در مارژین بهCTV ، میزان جابه جایی‌های مختلف دیافراگم از ۲ تا ۵/۳ سانتیمتر با تغییرات ۵/۰ سانتیمتر در نظر گرفته شد. به منظور رساندن دز ۶۰ گری در ۳۰ جلسه بهPTV ، از سیستم طراحی درمان PCRT-3D با الگوریتم محاسباتی سوپرپوزیشن، برای هر دو طراحی درمان گیتد و معمولی استفاده شد. در این بررسی ۳۶ نمونه برای هر روش طراحی درمان مورد استفاده قرار گرفت. دز میانگین ریه، V20 در هر دو روش محاسبه و با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد، تابع اندازه و محل قرارگیری تومور و همچنین میزان جابه جایی دیافراگم، حفظ بافت سالم ریه متفاوت است. به‌علاوه دز رسیده به بافت سالم ریه در روش گیتد نسبت به روش معمولی به ویژه برای تومورهای واقع در لوب پایین ریه کمتر بوده و دز میانگین و V20 ریه بهترتیب تا ۵ گری و ۳۷% کل جلسات کاهش می‌یابد.
واژه‌های کلیدی : پرتودرمانی ، بافت ریه ، دز جذبی ، فانتوم دیجیتال NCAT ، طراحی درمان معمولی ، طراحی درمان گیتد
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
لطفا برای دانلود مقاله ” بررسی دز رسیده به بافت سالم ریه در پرتودرمانی تومورهای ریوی به دو روش پرتودرمانی گیتد و معمولی ” از لینک زیر استفاده نمایید.
