بررسی تجربی سطح ناتوانی عملکرد دستی ناشی از مواجهه با ارتعاش دست – بازو در کارگران شاغل در یک صنعت ریخته گری

توضیحات :

فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران

دوره ۶ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۷

نویسندگان : آذر سلطانی ، محسن علی آبادی ، رستم گلمحمدی ، مجید معتمدزاده

چکیده :

زمینه و هدف: مواجهه با ارتعاش دست-بازو از جمله عوامل زیان آور فیزیکی رایج می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تجربی سطح ناتوانی عملکرد دستی ناشی از مواجهه با ارتعاش دست بازو در کارگران شاغل در یک صنعت ریخته گری است.

روش کار: مطالعه حاضر بر روی ۵۳ نفر از کارگران ریخته‌گری بعنوان گروه مورد و ۲۸ نفر بعنوان گروه کنترل انجام گردید. اندازه‌گیری ارتعاش دست و بازو شاغلین بر اساس استاندارد۵۳۴۹ ISO  صورت گرفت. سطح ناتوانی عملکرد دستی با استفاده از آزمون های اسکلتی- عضلانی، حسی- عصبی و عروقی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پرسشنامه کمی سطح ناتوانی بازو, شانه و دست DASH استفاده گردید. جهت تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS16 استفاده شد.

یافته‌ها: میزان ارتعاش معادل ۸ ساعته مواجهه کارگران m/s^۲  ۸/۷۳ (۴/۴۹) بود که بیش از حد مجاز  است. مهارت و چابکی، قدرت گرفتن انگشتان و قدرت چنگش دست غالب در گروه مورد نسبت به گروه کنترل  به ترتیب ۴٪ ،۱۳/۳٪ و ۱۱٪ کاهش یافت(  ۰/۰۵p<). مدت زمان احیای دمای دست غالب در گروه مورد نسبت به گروه کنترل ۴۱/۲٪ افزایش یافت (  ۰/۰۵p<). عوارض حسی- عصبی در گروه مورد نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد با این حال از لحاظ آماری معنی دار نبود. امتیاز DASH در گروه مورد  ۱۰/۷ (۱۳/۴) و گروه کنترل ۴/۱ (۵/۱) بود.

نتیجه‌گیری: عملکرد های فیزیکی دستی در شاغلین در مواجهه با ارتعاش بین ۴٪ الی ۱۴٪ کاهش یافت که سطح امتیاز DASH هم تایید کننده این موضوع بود. علاوه براین شاغلین سطح عوارض عروقی بیشتری در مقایسه با عوارض حسی – عصبی نشان دادند.

واژه‌های کلیدی : مواجهه شغلی ارتعاش دست و بازو ، ناتوانی عملکرد دستی ، کارگر ریخته‌گری

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>

دانلود فایل