بررسی تاثیر محتوا و سطح دشواری تکلیف شنیداری کلامی بر عملکرد حافظه کوتاه مدت در رانندگی با شبیه‌ساز

زمینه و هدف: در سال­های اخیر، ایمنی ترافیکی تحت تاثیر استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی و تصادفات ناشی از آن قرار گرفته است. تاثیر انجام تکالیف شنیداری بر عملکردهای رانندگی مانند زمان واکنش ترمز، زمان شناسایی خطر و میزان انحراف از مسیر مستقیم رانندگی توسط پژوهشگران زیادی مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، سنجش عملکرد راننده در انجام تکلیف شنیداری چندان مورد توجه نبوده است. بررسی میزان عملکرد مکالمه در طول رانندگی می­تواند به تعیین میزان تاثیر تکلیف رانندگی بر تکلیف مکالمه و بالعکس و نیز چگونگی اولویت­­دهی به هر دو تکلیف کمک نماید.

روش بررسی:  در این مطالعه ­ی تجربی میزان یادآوری مجموعه­ای از واژگان با بار معنایی مثبت و منفی در هنگام رانندگی با شبیه ­ساز رانندگی در ۵۲ نفر از رانندگان ۲۳ تا ۳۵ سال مورد مطالعه قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد که عملکرد حافظه کوتاه مدت تحت تاثیر میزان دشواری تکلیف شنیداری ارایه شده و نوع مسیر رانندگی قرار دارد. آزمون ویلکاکسون برای داده­ های زوجی ناپارامتری نشان داد که میانگین رتبه یادآوری واژگان در مسیرهای دو طرفه بیشتر از مسیرهای یک طرفه بوده و این اختلاف از نظر آماری معنی­دار است. همچنین نتایج این آزمون برای بررسی تاثیر بار عاطفی واژه­ها بر میزان یادآوری آنها نشان داد که تفاوت معنی­داری در میزان یادآوری واژگان مثبت و منفی در مسیرهای رانندگی وجود ندارد. همبستگی منفی و معنی­داری میان سن و تجربه رانندگی آزمودنی­ها با میزان یادآوری واژگان به دست آمد.

نتیجه گیری: این یافته­ ها نشان می­دهند که عملکرد حافظه کوتاه مدت رانندگان در هنگام رانندگی بیش از این که تحت تاثیر معانی محتوای شنیده شده باشد، از یک سو به گنجایش محدود حافظه کوتاه مدت وابسته بود و از سوی دیگر تحت تاثیر ویژگی­های رانندگی مانند سرعت و نوع مسیر رانندگی قرار دارد. مطالعات بیشتر در زمینه تاثیر بار معنایی تکلیف شنیداری بر عملکرد حافظه کوتاه مدت در هنگام رانندگی پیشنهاد شده است.