انفجار معدن زغال‌سنگ بنشیهو

انفجار معدن زغال‌سنگ بنشیهو در چین (۱۹۴۲)

معدن زغال سنگ بنشیهو (هونکیکو) (چینی ساده شده: 本溪湖煤矿؛ چینی سنتی: 本溪湖煤礦)، واقع در بنشی، لیائونینگ، چین، برای اولین بار در سال ۱۹۰۵ استخراج شد. در اصل یک پروژه استخراج آهن و زغال سنگ تحت کنترل مشترک ژاپنی ها و چینی ها بود. معدن عمدتاً تحت کنترل ژاپنی ها قرار گرفت. در اوایل دهه ۱۹۳۰، ژاپن به شمال شرقی چین حمله کرد و استان لیائونینگ بخشی از ایالت دست نشانده مانچوکوئو تحت کنترل ژاپن شد. در طول جنگ دوم چین و ژاپن، ژاپنی‌ها کارگران چینی را – که برخی از آنها از سازمان‌های نظامی محلی اسیر شده بودند – مجبور کردند تا در شرایط بسیار بد در معدن کار کنند.غذا کم بود و کارگران لباس مناسب برای کار نداشتند. شرایط کار سخت بود و بیماری هایی مانند حصبه و وبا به دلیل بهداشت نامناسب و منابع آب رونق گرفت. به طور معمول معدنچیان در شیفت های ۱۲ ساعته یا بیشتر کار می کردند. سرکارگرهای ژاپنی به ضرب و شتم کارگران با ترکه های چوبی معروف بودند و محیط معدن حصارکشی شده بود و محافظت می شد. بسیاری شرایط را به عنوان برده داری توصیف می کنند.

عکسی دردناک از جسد کارگران چینی که در جنگ جهانی دوم توسط ژاپنی ها در معدن به کار گرفته می شدند

انفجار گرد و غبار زغال سنگ

در ۲۶ آوریل ۱۹۴۲، انفجار گاز و گرد و غبار زغال سنگ در معدن باعث انفجار شعله های آتش از ورودی چاه معدن شد. بستگان معدنچیان با عجله به محل هجوم بردند، اما گروهی از نگهبانان ژاپنی ،که حصارهای برق دار برای جلوگیری از ورود آنها قرار داده بودند ، از ورود آنها ممانعت به عمل آوردند. ژاپنی ها در تلاش برای کاهش آتش زیرزمین، تهویه هوا را بستند و سر گودال را مهر و موم کردند. شاهدان می گویند که ژاپنی ها گودال را قبل از مهر و موم کردن به طور کامل تخلیه نکردند و بسیاری از کارگران چینی را در زیر زمین گرفتار کردند تا در دود خفه شوند. اتحاد جماهیر شوروی بعداً تحقیقات کرد و اقدامات ژاپنی ها را به دلیل افزایش بی مورد تعداد کشته ها مقصر دانست.این تراژدی یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ معدن زغال سنگ در چین است و یادآور خطراتی است که معدنچیان با آن روبرو هستند و اهمیت ایمنی محل کار را یادآور می شود.

حامیان سلامت و ایمنی نیروی کار

ده روز طول کشید تا کارگران تمام اجساد و آوارها را از چاه بیرون بیاورند. مردگان را در یک گور دسته جمعی در همان نزدیکی دفن کردند. بسیاری از قربانیان به دلیل شدت سوختگی به درستی شناسایی نشدند. ژاپنی ها در ابتدا تعداد کشته شدگان را ۳۴ نفر گزارش کردند. گزارش‌های اولیه روزنامه‌ها کوتاه بودند و در حد ۴۰ کلمه بودند و مقیاس فاجعه را کم اهمیت جلوه دادند و آن را به عنوان یک رویداد جزئی توصیف کردند. بعدها ژاپنی ها بنای یادبودی برای مردگان برپا کردند. این بنای یادبود تعداد کشته‌شدگان را ۱۳۲۷ نفر اعلام کرد. تعداد واقعی ۱۵۴۹ نفر ( ۳۴ درصد از معدنچیانی که در آن روز کار می‌کردند) تخمین زده می‌شود. این حادثه بدترین فاجعه در تاریخ معدن زغال سنگ است.همچنین از نظر مقیاس، به عنوان ذومین فاجعه در بین حوادث صنعتی شناخته می شود. از این تعداد قربانی حادثه ، ۳۱ نفر ژاپنی و ۱۵۱۸ نفر دیگر چینی بودند.

ژاپنی ها تا پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ (زمانی که شکست خوردند و مجبور به عقب نشینی از چین شدند) به استخراج از این معدن ادامه دادند . پس از عقب نشینی ژاپنی ها، کارگران چینی کنترل معدن را به دست گرفتند. با آزادی پس از جنگ، اتحاد جماهیر شوروی این حادثه را بررسی کرد. آنها دریافتند که فقط برخی از کارگران مستقیماً در اثر انفجار گاز و غبار زغال سنگ جان باختند. اکثر مرگ و میرها ناشی از مسمومیت با مونوکسید کربن بود زمانی که ژاپنی ها تهویه را بستند و سر گودال را پس از انفجار اولیه مهر و موم کردند.

تاثیرات انفجار معدن زغال سنگ بنشیهو

فاجعه معدن زغال سنگ بنشیهو تأثیر عمیقی بر جامعه محلی و صنعت معدنکاری گسترده در چین داشت. این فاجعه یادآور خطرات روزانه معدنچیان و نیاز به افزایش تدابیر ایمنی در معادن بود. این فاجعه همچنین قوانین ایمنی ناکافی موجود در آن زمان را برجسته کرد که منجر به اعتراض عمومی و درخواست اصلاحات شد.

سال‌ها بعد، فاجعه معدن زغال سنگ بنشیهو منجر به تغییرات قابل توجهی در صنعت معدن در چین شد. مقررات ایمنی جدید شامل سیستم های تهویه بهبود یافته، نصب سیستم های ضد گرد و غبار و استفاده اجباری از لامپ های ایمنی معرفی شد. این تغییرات به جلوگیری از بلایای مشابه در آینده و بهبود شرایط کاری برای معدنچیان کمک کرد.

فاجعه معدن زغال سنگ بنشیهو همچنین تأثیری ماندگار بر جامعه محلی در استان لیائونینگ داشت. از دست رفتن جان افراد زیادی تنها در یک فاجعه ، ویرانگر بود و بسیاری از خانواده ها بدون نان آور باقی ماندند. با این حال، این تراژدی جامعه را گرد هم آورد و به افزایش آگاهی در مورد اهمیت ایمنی محل کار کمک کرد.

در خاتمه، فاجعه معدن زغال سنگ بنشیهو در سال ۱۹۴۲ تراژدی بود که جان ۱۵۴۹ معدنچی را گرفت و تأثیر عمیقی بر صنعت معدن و جامعه محلی چین گذاشت. این فاجعه یادآور خطراتی است که معدنچیان با آن مواجه هستند و اهمیت ایمنی محل کار را بیش از پیش آشکار می کند. اصلاحاتی که پس از فاجعه انجام شد به بهبود شرایط کار معدنچیان و جلوگیری از وقوع فجایع مشابه در آینده کمک کرد.

انتهای پیام/