ارزیابی فرهنگ ایمنی و ارتباط آن با ویژگی‌های شخصیتی مدیران اماکن ورزشی

توضیحات :

مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران

دوره ۱۶ – شماره ۶ – سال ۱۳۹۸

نویسندگان : اسکندر حسین پور ، سیدمحمد کاشف ، صمد گودرزی ، یوسف منگشتی جونی ، یوسف فقیه نیا ترشیزی

چکیده :

زمینه و هدف: ورزش جزء فعالیت­های پرخطر بوده و آسیب­های حرفه­ای آن زیاد است. ارتقاء فرهنگ ایمنی راهکاری اساسی در جهت کاهش این­گونه حوادث محسوب می­شوند. با توجه به نقش و مسئولیت مدیران اماکن ورزش در ایمنی و سلامت ورزشکاران، تماشاگران و سایر مراجعین، هدف این پژوهش ارزیابی فرهنگ ایمنی در بین مدیران اماکن ورزشی براساس مدل سازمان انرژی اتمی و ارتباط آن با ویژگی­های شخصیتی آنان بود.

روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه­ی مدیران اماکن ورزشی کشور بود که بر اساس آمار شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی کشور شامل ۲۲۱۶۷ نفر می­باشد. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۳۷۹ نفر انتخاب شد.  با توجه به تعیین سطحی از خطا به منظور عدم دریافت پرسش نامه های سالم و کامل تعداد ۴۱۶ پرسش نامه توزیع گردید که در نهایت ۴۰۰ پرسش نامه مناسب و بدون نقص جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش نمونه­گیری به‌صورت خوشه­ای مرحله­ی انجام گرفت و در نهایت نمونه به‌صورت تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزار این پژوهش شامل دو پرسشنامه ویژگی­های شخصیتی آیزنک (۱۹۶۸) به همراه متغیرهای دموگرافیکی و پرسشنامه فرهنگ ایمنی مشتمل بر ۳۵ سؤال مرتبط با پنج حوزه یادگیری و آموزش، مسئولیت­پذیری، اولویت ایمنی، رهبری و یکپارچکی ایمنی بود.  برای حصول اطمینان از روایی محتوایی و ظاهری پرسشنامه، ویرایش اولیه آن مورد بررسی متخصصان و صاحب‌نظران در این زمینه قرار گرفت و با توجه به نظرات و پیشنهادهای آن‌ها اصلاحات لازم بر روی سنجه‌ها انجام شد و پس از تأیید مورد استفاده قرار گرفت. پایایی پرسشنامه­ها نیز در یک مطالعه مقدماتی از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۶/۰ و ۸۲/۰ به دست آمد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (جداول فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس، تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک) با استفاده نرم‌افزار spss19 در سطح معنی­داری (۰۵/۰p<) استفاده گردید.

یافته­ ها: نتایج نشان داد که میانگین فرهنگ ایمنی مدیران اماکن ورزشی ۱۲/۱۳۰ بود که مطابق قاعده تعریف‌شده مثبت ارزیابی می‌گردد، فرهنگ ایمنی مثبت در بین زنان نسبت به مردان به صورت معناداری وضعیت بهتری دارد. فرهنگ ایمنی با درونگرایی رابطه مستقیم و معنادار و با برونگرایی رابطه معکوس و معناداری دارد. برونگرایی در پیش­بینی فرهنگ ایمنی مدیران اماکن ورزشی سهم بیشتری دارد. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین نمره فرهنگ ایمنی مدیران و سطح تحصیلات وجود ندارد.  در همین راستا رتبه‌بندی میانگین­ها در ابعاد فرهنگ ایمنی نشان داد که اولویت به ایمنی با میانگین (۵/۳۱) و مسئولیت­پذیری با میانگین (۲/۲۴) بیشترین و کمترین میانگین را به خود اختصاص داده‌اند.

نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد ویژگی­های شخصیتی زنان و خطرپذیری کمتر آنان نسبت به مردان باعث می­شود که با پذیرش حداقل ریسک و فرهنگ ایمنی بالاتر وظایف محوطه را به انجام رسانند. همچنین بر خلاف برونگراها  افراد درونگرا، متفکر، محتاط و پایبند به قواعد و مقررات هستند. بکارگیری قوانین سبب رشد فرهنگ ایمنی مثبت و کاهش اعمال ناایمن می­گردد.  بنابراین می­توان با بررسی ابعاد شخصیتی ضمن شناسایی و جابجایی افرادی که توجه کمتری به فرهنگ ایمنی دارند به مشاغل کم خطرتر، ایمنی در سازمان­های ورزشی را ارتقاء داد.

واژه‌های کلیدی : ارزیابی ، فرهنگ ایمنی ، ویژگی‌های شخصیتی(برونگرایی- درونگرایی) ، مدیران اماکن ورزشی

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>

دانلود فایل