توضیحات :
هیأت وزیران در جلسه ۲۴ /۹ /۱۴۰۰ به پیشنهاد مشترک وزارت کشور (سازمان مدیریت بحران کشور) و سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد بند (س) ماده (۱۴) قانون مدیریت بحران کشور – مصوب ۱۳۹۸ -، آیین نامه اجرایی بند یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:
ماده ۱ – در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
۱ – سازمان: سازمان مدیریت بحران کشور.
۲ – قانون: قانون مدیریت بحران کشور – مصوب ۱۳۹۸ -.
۳ – دستگاه های اجرایی: دستگاه های موضوع ماده (۲) قانون.
۴ – دستگاه مسئول: دستگاهی که در ارتباط با فعالیت مورد نظر دارای وظایف قانونی است.
۵ – دستگاه همکار: دستگاهی که در چهارچوب اختیارات قانونی خود و با توجه به ظرفیت های اجرایی با هماهنگی دستگاه مسئول، عهده دار بخشی از وظایف و پاسخگوی مسئولیت محول شده می باشد. ساز و کار همکاری بر اساس توافق میان دستگاه مسئول و همکار تعیین می گردد.
۶ – مواد خطرناک: کلیه مواد با ماهیت شیمیایی، زیستی (بیولوژیک)، پرتوزا و انفجاری و با منشأ طبیعی یا مصنوعی که به صورت مایع، جامد و گاز در محیط وجود دارند و در صورت عدم مدیریت صحیح و عدم رعایت ایمنی در زمان تولید، حمل و نقل، بارگیری، نگهداری، تخلیه و مصرف یا امحا می توانند باعث انفجار، آتش سوزی، خرابی تجهیزات، مسمومیت، سوختگی، دریافت تشعشع، بیماری و مرگ انسان یا حیوان و اثرات زیان بار بر روی گیاهان و محیط زیست گردند.
مواد خطرناک بر اساس خصوصیات خود در نه گروه به شرح زیر طبقه بندی می شوند:
الف – گروه اول: مواد منفجره.
ب – گروه دوم: گازها.
پ – گروه سوم: مایعات قابل اشتعال.
ت – گروه چهارم: جامدات قابل اشتعال.
ث – گروه پنجم: اکسیدکننده ها و پراکسیدهای آلی.
ج – گروه ششم: مواد سمی و عفونی.
چ – گروه هفتم: مواد پرتوزا.
ح – گروه هشتم: مواد خورنده.
خ – گروه نهم: سایر مواد خطرناک.
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
لطفا برای دانلود “آیین نامه اجرایی بند (س) ماده (۱۴) قانون مدیریت بحران کشور” از لینک زیر استفاده نمایید.
