توضیحات :
دوره ۴ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۵
نویسندگان : پریسا بازدار اردبیلی , پیمان پژمان زاد
چکیده :
سابقه و هدف: سوانح جاده ای علاوه بر نقش زیاد در بار بیماری ها، هزینه های مستقیم و غیر مستقیم زیادی به جوامع تحمیل می‌کند. وسعت مشکل در کشورهای در حال توسعه بیشتر است به گونه‌ای که در این کشورها تصادفات جاده‌ای به عنوان یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر شناخته‌شده است. هدف این مقاله بررسی نقش سوانح جاده‌ای برون‌شهری بر رشد ارزش افزوده بخش حمل‌ونقل کشور طی سال‌های ۹۳-۱۳۶۹ بود.
روش بررسی: برای مدل سازی تعیین نقش سوانح جاده ای بر ارزش افزوده بخش حمل و نقل از الگوی خود رگرسیون برداری و نرم‌افزارهای میکروفیت و ای‌ویوز استفاده شد. جهت بررسی پایایی و هم انباشتگی متغیرها، مرتبه جمعی بودن متغییرهای الگو تعیین گردیده و سپس تعداد وقفه‌های بهینه مدل، مشخص شدند. در گام بعدی تعداد بردارهای هم انباشتگی الگو، تعیین‌شده و سپس الگوی مطلوب مشخص گردید. جهت بررسی میزان توضیح دهندگی تغییرات متغیر تعداد تصادفات برون‌شهری بر ارزش افزوده بخش حمل‌ونقل کشور، روش تجزیه واریانس خطای پیش‌بینی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تخمین مدل نشان داد که به ازای یک درصد افزایش در تصادفات بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، رشد ارزش افزوده بخش حمل‌ونقل کشور به میزان ۰.۰۵۴ درصد کاهش یافت. همچنین در بلندمدت پس از لگاریتم نیروی کار در بخش حمل‌ونقل، لگاریتم سوانح بخش حمل‌ونقل جاده‌ای قدرت بالایی در توضیح دهندگی رشد ارزش افزوده بخش حمل‌ونقل کشور داشت.
نتیجه‌گیری: در بلندمدت سوانح جاده‌ای اثر منفی بر رشد ارزش افزوده بخش حمل‌ونقل دارد.
واژه‌های کلیدی : تصادفات جاده‌ای ، رشد اقتصادی ، الگوی خود رگرسیون برداری ، تجزیه واریانس
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
