تحلیل بیومکانیکی ایستگاه های بلند کردن دستی بار و ارائه راهکارهای ارگونومیکی در کمک بهیاران

مقدمه: وظایف بلند کردن دستی بار بطور گسترده در بسیاری مشاغل وجود دارد. پرسنل شاغل در بخش­ های درمانی به ­­­­­­به دلیل بلند کردن دستی بار ، در معرض ریسک بالای اختلالات اسکلتی- عضلانی هستند. شیوه نادرست بلند کردن بار، یک ریسک­ فاکتور مهم برای ایجاد کمردرد محسوب می­ شود. هدف از انجام این مطالعه، تحلیل بیو مکانیکی بارهای وارد بر کمر کمک بهیاران در فعالیت جابه‌جایی دستی کارتن­ های سرم ۱۲.۵ کیلوگرمی در بیمارستان و ارائه راهکارهای ارگونومیکی مؤثر در پیشگیری از کمردرد می ­باشد.

مواد و روش ­ها: این مطالعه به‌ صورت تحلیلی در یکی از بیمارستان­ های شهرستان اهواز در سال ۱۳۹۲ انجام شده است. پوسچرهای مورد ارزیابی از طریق مشاهده و عکس‌برداری، نمونه‌برداری شدند. سپس شاخص بلند ­کردن بار کمپلکس، بوسیله معادله NIOSH و تخمین نیروهای فشاری وارده به مهره های L5/S1 به ‌عنوان شاخص کمی با استفاده از نرم ­افزار ۳DSSPP، طی۲ مرحله قبل و بعد از مداخله محاسبه شد. سپس نتایج با استفاده از آزمون­ های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین مقدار RWL در ردیف بالا ۹.۸۹ کیلوگرم و کمترین مقدار آن در ردیف پایین ۵.۴۴ کیلوگرم می‌باشد. بیشترین و کمترین میزان نیروی فشاری نیز در ردیف‌های پایین و بالا به ترتیب ۶۷۲۷ و ۳۷۰۷ نیوتن می‌باشد. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد کاهش معنی ­داری بین مقادیر شاخص کمپلکس بلند کردن بار (CLI) و همچنین میانگین نیروی فشاری در قبل و بعد از اعمال اصلاحات در ایستگاه کار می ­باشد.

نتیجه‌گیری: از طریق تحلیل بیو مکانیکی ایستگاه­ های کار به‌ صورت کمی و کیفی می­ توان ارزیابی دقیق‌تری انجام داد و شرایط ارگونومیکی ایستگاه­ های کار را با دقت بیشتری اصلاح و تعدیل نمود.

 

واژه‌های کلیدی : بلند کردن دستی بار ، NIOSH ، کمردرد ، نرم‌ افزار۳DSSPP ، کمک بهیاران