توضیحات :
مجله مهندسی بهداشت حرفه ای
دوره ۴ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۶
نویسندگان : حمیدرضا حیدری ، هدی رحیمی‌فرد ، شهرام ارسنگ‌جنگ ، ربابه صحرانورد ، احمد سلطان‌زاده
چکیده :
مقدمه: شاخص های مناسب در ارزیابی استرس های حرارتی دارای اهمیت خاصی میباشند. بنابراین مدیریت ریسک استرس‌های حرارتی نیازمند توسعه شاخص‌های کاربردی می‌باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی عملکرد و کارایی دو شاخص WBGT و TWL و تناسب آنها با دمای تیمپانیک با تاکید بر حدود مجاز اصلاح شده آن انجام شده است.
روش کار: این مطالعه مقطعی-تحلیلی بر روی ۱۰۱ نفر از پرسنل خدمات شهری در یک منطقه گرم و خشک در سال ۱۳۹۵ انجام شد. سنجش شاخص‌های مطالعه شامل WBGT، TWL، سرعت جریان هوا و دمای تیمپانیک به ترتیب با استفاده از دستگاه WBGTسنج دیجیتال، نرم افزار TWL، آنمومتر حرارتی و دماسنج سنجش دمای پرده صماخ انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ انجام شده است.
یافته ها: نتایج مرتبط با ارزیابی همبستگی بین پارامترهای مختلف در این مطالعه نشان داد که بیشترین همبستگی بین دو شاخص WBGT و دمای تیمپانیک (۰/۶۶۹r=) و کمترین ضریب همبستگی بین دو شاخص TWL و دمای تیمپانیک ( ۰/۳۴۳ r=) بود. همچنین با توجه به تغییرات دمایی، قدر مطلق ضریب همبستگی دو شاخص WBGT و TWL در مقایسه با سایر شاخص ها بیشتر ارزیابی شد (۰/۶۶۰r=) و مقدار این همبستگی با افزایش دمای هوا نیز بیشتر نشان داده شد. بطوریکه در دماهای بیشتر از C° ۳۵ ضریب همبستگی دو شاخص به ۰/۹۹۶ رسید.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه بیانگر این بود که شاخص TWL می تواند به عنوان جایگزین مناسب شاخص WBGT برای ارزیابی ریسک استرس های حرارتی در محیط های باز مورد توجه و استفاده قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی : استرس حرارتی ، شاخص استرس حرارتی دمای تر گویسان (WBGT) ، حد کار گرمایی (TWL) ، دمای تیمپانیک
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
