بررسی شاخص فشار وضعیتی با استفاده از روش LUBA و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در دندان‌ پزشکان

زمینه و هدف: شیوع بالای دردهای اسکلتی عضلانی در دندان‌ پزشکان، اهمیت بررسی شرایط کار در این حرفه را، به‌ منظور کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی نشان می‏دهد. هدف از این مطالعه تعیین فشار وضعیتی وارده به اندام ‏های فوقانی با استفاده از روش ماکرو پوسچرال LUBA و بررسی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی است.

روش بررسی: این مطالعه بر روی ۳۰ نفر دستیار تخصصی دانشکده دندان‌ پزشکی همدان انجام گرفت. به‌ منظور تعیین شاخص فشار وضعیتی از روش LUBA و برای بررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی از پرسشنامه نوردیک استفاده گردید. نتایج حاصل از ارزیابی توسط SPSS نسخه ۱۶ مورد تحلیل قرار گرفت. 

یافته‌ها: میزان شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در گردن (۳/۶۳%)، کمر (۳/۴۳%)، پشت (۳۰%)، زانو (۲۰%)، شانه (۳/۱۳%)، مچ (۱۰%)، پاها (۱۰%)، آرنج (۷/۶%) و ران (۰%) بود. حداکثر شاخص فشار وضعیتی زنان ۲۳ بود که نسبت به مردان با شاخص فشار وضعیتی ۲۱، مقدار بیشتری است. ۵۰% دندان‌پزشکان در گروه ۳، ۳۳% دندان‌پزشکان در گروه ۴ و ۷/۱۶% در گروه ۲ از سطح اقدامات اصلاحی بودند. بین متغیرهای دموگرافیک و وجود اختلالات اسکلتی عضلانی، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت، همچنین بین شاخص فشار وضعیتی و وجود درد در اندام فوقانی نیز ارتباط معنی‌ داری وجود نداشت (۰/۰۵ <p_{value ).}

نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه، مقادیر بالای شاخص فشار وضعیتی و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در دندان‌ پزشکان دانشگاه علوم پزشکی همدان را نشان داد. شاخص فشار وضعیتی زیاد، بیانگر سطح بالای ریسک خطر است که نیاز به اجرای مداخله و اقدامات اصلاحی فوری است.