توضیحات :
فصلنامه بهداشت و ایمنی کار
دوره ۶ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۵
نویسندگان : مصطفی جعفری زاوه ، حمید شیرخانلو ، فریده گلبابایی ، اکرم تبریزی ، کمال اعظم ، مهدی قاسم خانی
مقدمه: یکی از ترکیبات مهم آلودگی هوای بسیاری از محیط‌های کار ترکیبات آلی فرار مانند زایلن می‌باشد. از مهم‌ترین و متداول‌ترین روش‌های مورد استفاده در کنترل ترکیبات آلی فرار روش جذب سطحی است. هدف این مطالعه بررسی حذف زایلن از هوا توسط جاذب نانو کربن اکتیو در مقایسه با نانو کربن اکتیو بوده است.
روش کار: آزمایشات جذب سطحی زایلن بر روی نانو کربن اکتیو و کربن اکتیو در حالت استاتیک (Batch) در ویال های شیشه ای با حجم ۱۰ میلی لیتر صورت گرفت. آنالیز توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی مجهز به دتکتور FID انجام شد. عوامل مختلف شامل زمان تماس، مقدار جاذب، غلظت زایلن و دما مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته‌ها: ظرفیت جذب زایلن در دمای محیطی (°C۲۵) در حالت استاتیک و در مدت زمان تماس ۱۰ دقیقه برای کربن اکتیو و نانو کربن اکتیو به ترتیب ۸/۳۴۹ و ۴۳۵ میلی گرم بر گرم به دست آمد. تصاویر میکروسکوپی SEM نشان داد اندازه ذرات در مورد جاذب نانو کربن اکتیو زیر ۱۰۰ نانومتر می باشد و تصاویر میکروسکوپی TEMنشان دهنده اندازه ذرات برابر با ۳۰ نانومتر بود. هم‌چنین تصاویر XRDنشان دهنده ساختار مکعبی جاذب نانو کربن اکتیو می باشد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد ظرفیت جذب در رطوبت ثابت با افزایش مدت زمان تماس و افزایش دما افزایش می یابد. نتایج نشان داد جاذب نانو کربن اکتیو در مقایسه با کربن اکتیو ظرفیت جذب بیشتری برای حذف زایلن دارد.
واژه‌های کلیدی : زایلن ، جذب سطحی ، نانو کربن اکتیو ، کربن اکتیو
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >
