ارزیابی رفتار ایمنی و تعیین برخی متغیر‌های فردی و شغلی پیش‌بینی کننده آن

فصلنامه علمی تخصصی طب کار

دوره ۹ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۶

نویسندگان : محسن مهدی‌‌نیا ، شهرام ارسنگ جنگ ، عباس صادقی ، علی کریمی

چکیده :

مقدمه: رفتارهایی که در  انطباق با دستور‌العمل‌ها و قوانین ایمنی توسط افراد انجام می‌شود، رفتار ایمنی نامیده می‌شود و شامل دو حیطه رعایت ایمنی و مشارکت ایمنی است. ارزیابی رفتار ایمنی و شناخت فاکتور‌های مرتبط با آن در جوامع کاری بومی می‌تواند گام مفیدی جهت کاهش حوادث باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارزیابی رفتار ایمنی و شناسایی متغیرهای فردی و شغلی پیش‌بین آن در صنایع مختلف انجام شده است.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی روی ۲۷۹  نفر از کارکنان صنایع مختلف  استان قم انجام شد. گرد‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه‌ اطلاعات فردی و شغلی و پرسشنامه رفتار ایمنی متشکل از ۱۲ سوال مرتبط با رعایت ایمنی و ۱۱ سوال مرتبط با مشارکت ایمنی بود. آنالیز اطلاعات با استفاده از نرم افزار Spss20 و آزمون  Tمستقل، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی انجام شد.

نتایج: میانگین امتیاز رفتار ایمنی۷۹/۳با انحراف معیار ۶۶/۰ به دست آمد که بزرگتر از متوسط امتیاز در نظر گرفته شده برای پرسش‌نامه بود. همچنین میانگین امتیاز رعایت ایمنی ۷۶_/۰±۹۵_/۳ و مشارکت ایمنی ۷۹_/۰±۶۱_/۳ بود. سه متغیر اندازه صنعت، سابقه کار و تحصیلات دارای ارتباط معنی‌دار آماریبا رفتار ایمنی می‌باشند و بر روی هم رفته ۳/۱۵ درصد از تغییرات رفتار ایمنی را تبیین می‌‌کنند.

نتیجه‌گیری: مطابق نتایج این مطالعه و مطالعات مشابه، برخی متغیر‌های فردی و شغلی می‌توانند بر تغییرات رفتار ایمنی اثرگذار باشند. بنابراین در نظر گرفتن این عوامل در طراحی برنامه‌های مختلف جهت ارتقاء عملکرد ایمنی، به بهینه ‌شدن اقدامات کمک خواهد کرد.

واژه‌های کلیدی :  عملکرد ایمنی ، قوانین ایمنی ، رفتار‌ نا ایمن ، حوادث

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>