ارزیابی حمل دستی بار در کارگاه های ریخته گری شهر همدان با استفاده از جداول اسنوک

زمینه و هدف: قرارگیری کارگران ریخته­ گری درمعرض خطرات ارگونومیکی ازجمله وزن بیش ازحد در وظایف حمل دستی بار (MMH) می­تواند آنها را درمعرض ریسک ابتلا به ناراحتی­های اسکلتی-عضلانی قرار دهد. برای تعیین وزن مجاز بار روش­های مختلفی وجود دارد که جداول اسنوک یکی از قدیمی ترین آنه است. لذا این مطالعه باهدف ارزیابی شیوع این ناراحتی­ها و بررسی وضعیت حمل دستی بار کارگران ریخته­ گری با استفاده از جداول اسنوک صورت پذیرفت.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی برروی ۵۰ کارگر ریخته­گری شاغل در تمامی ۵ وظیفه حمل دستی بار شامل بلند کردن/پایین آوردن، حمل کردن، هل دادن/کشیدن انجام گرفت. پرسشنامه نوردیک و جداول فشرده اسنوک برای جمع­آوری داده­ها مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) صورت پذیرفت.

یافته ها: ناراحتی­های مچ دست (%۸۴)، کمر (%۷۴) و گردن (%۷۲) متداولترین ناراحتی­های اسکلتی ـ عضلانی در یک سال گذشته بودند. یافته ­های حاصل از جداول اسنوک حاکی از وجود اختلاف معنی­ دار بین وزن مجاز و وزن اعمال شده در وظایف بلند کردن و پایین آوردن بار (۰۵/۰> p ) و همچنین بین نیروی مجاز و نیروی اعمال شده در وظایف کشیدن و هل دادن بار بود (۰۵/۰> p  ). در مجموع در اغلب موارد وزن اعمال شده از وزن توصیه شده بیشتر بود.

نتیجه گیری: باتوجه به نتایج این مطالعه، مداخلات ارگونومیکی می­بایست برروی طراحی مجدد وظایف حمل دستی بار، بهبود شرایط فیزیکی محیط کار و فراهم نمودن ابزارهای ارگونومیکی معطوف شود.