توضیحات :
فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران
دوره ۵ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۶
نویسندگان : اسماعیل خان محمدی ، فرهاد طباطبائی قمشه ، رضا اسکویی زاده
چکیده :
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک ارگونومیک و بررسی میزان اثربخشی مداخلات ارگونومیک بر وضعیت بدنی کارگران سالن مونتاژ کامیون کشنده شرکت سایپا دیزل در سالهای ۹۵-۱۳۹۴ طراحی و اجرا شده است.
مواد و روشها : این مطالعه از نوع مداخلهای بوده است. افراد مورد مطالعه، ۱۳۰ نفر از کارگران سالم بودند. تعیین شیوع علایم اختلالات اسکلتی- عضلانی با استفاده از نسخه فارسی معتبر پرسشنامه نقشه نگاشت بدن و ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به این اختلالات با استفاده از روش ارزیابی سریع مواجهه، قبل و پس از انجام مداخلات ارگونومیک صورت گرفته است.
یافته ها : براساس نتایج حاصل از آنالیز پرسشنامههای نقشه نگاشت بدن جمع آوری شده، ۵/۰± ۵/۷۸ درصد از کارگران مورد مطالعه اظهار کرده بودند که در یک سال گذشته، قبل از شروع مطالعه، حداقل در یکی از نواحی ۱۱ گانه مورد بررسی بدن، دارای علایم اختلالات اسکلتی- عضلانی بودهاند.
بیشترین علایم در نواحی تحتانی پشتی کمری (۵/۵۱ درصد)، فوقانی پشتی (۸/۳۳ درصد) و تحتانی پا و ساق پا (۵/۱۸درصد) میباشد. همچنین نتایج حاصل از آزمونهای آماری نشان دادند که مداخلات ارگونومیک اجرا شده، در کاهش شیوع علایم اختلالات اسکلتی- عضلانی و سطح ریسک ارگونومی محاسبه شده به روش QEC در جامعه مورد مطالعه موثر بودهاند و بطور متوسط ۵/۴۴ درصد کاهش نشان دادهاند.
نتیجه گیری : نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهند که شیوع علایم اختلالات اسکلتی- عضلانی و سطح ریسک ارگونومیک محاسبه شده به روش QEC در کارگران صنعت خودروسازی مورد مطالعه، بسیار بالا است و با اجرای مداخلات ارگونومی متناسب با برخی شرایط مورد مطالعه تا حد قابل توجهی کاهش می یابد.
واژه‌های کلیدی : اختلالات اسکلتی- عضلانی ، پرسشنامه نقشه نگاشت بدن ، روش QEC، مداخلات ارگونومیک ، صنعت خودروسازی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
