تاثیر افزایش سن و اضافه وزن بر شاخص های زیست حرکتی و عوامل خطرزای قلبی–عروقی آتش نشانان مشهد

فصلنامه علمی تخصصی طب کار

دوره ۹ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۶

نویسندگان  : جلال منصوری ، مهرداد فتحی ، دکتر سید رضا عطارزاده حسینی

چکیده :

مقدمه: آتش نشانی در زمره طاقت فرساترین و خطرناک­ترین مشاغل است به طوری که ۹۶ درصد مرگ‌های در حال خدمت آتش نشانان در افراد بالای ۴۰ سال گزارش شده است. در طی انجام وظایف واقعی و شبیه سازی شده آتش نشانی و اطفای حریق، فعالیت بالای سیستم سمپاتیک و ضربان‌های قلبی بیش از ۹۵ درصد حداکثر ضربان قلب روی می‌دهد. هدف از این مقاله تعیین تاثیر افزایش سن و اضافه وزن بر شاخص‌های زیست حرکتی و عوامل خطرزای قلبی- عروقی سه گروه سنی آتش نشانان مشهد بود.

روش بررسی: در این تحقیق ۱۹۵ آتش نشان از ۲۶ ایستگاه آتش نشانی به روش نمونه­گیری طبقه­ای- تصادفی ساده انتخاب شدند و در سه گروه سنی: I: ۳۴-۲۵؛ II: ۴۴-۳۵ و III: ۵۴- ۴۵ سال قرار گرفتند. پس از اندازه­گیری ابعاد بدنی؛ توان هوازی، بی­هوازی، قدرت انفجاری، استقامت عضلانی، چابکی عمومی و قدرت گریپ دست به عنوان شاخص‌های زیست حرکتی و TG؛ TC؛ LDL-c؛ HDL-c؛ شاخص‌های آتروژنیک نمونه‌های خونی به عنوان عوامل پیشگوی خطرزای قلبی- عروقی اندازه­گیری شد. جهت مقایسه متغیرها در سه گروه سنی از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.

نتایج: میانگین شاخص‌های زیست حرکتی و عوامل خطرزای قلبی- عروقی سه گروه سنی تفاوت معنی­دار نشان دادند(۰۵/۰>P). به عبارت دیگر، شاخص‌های زیست حرکتی و عوامل خطرزای قلبی- عروقی درگروه سنی ۲۵ تا ۳۴ سال نسبت به دو گروه دیگر در وضعیت مطلوب­تر قرار داشت.

نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد با افزایش سن؛ آتش نشان مشهد دچار اضافه وزن و چاقی می‌شوند و هم چنین وضعیت آمادگی و سلامت جسمانی آن­ها در معرض خطر افت قرار می­گیرد.

واژه‌های کلیدی :  افزایش سن ، اضافه وزن ، شاخص های زیست حرکتی ، عوامل خطرزای قلبی – عروقی ، آتش نشانان

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>