ابعاد استرس شغلی و ارتباط آن با وضعیت سلامت عمومی در پرستاران

فصلنامه علمی تخصصی طب کار

دوره ۴ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۱

نویسندگان : مصطفی برزیده ، علیرضا چوبینه ، سید حمیدرضا طباطبایی

چکیده :

مقدمه : این پژوهش با هدف بررسی ابعاد استرس شغلی و ارتباط آن با وضعیت سلامت عمومی در پرستاران شاغل در بیمارستان‎های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۳۸۵ نفر از پرستاران بیمارستان‎های دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه‎گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند، شرکت نمودند. نسخه‎ فارسی پرسشنامه محتوای شغلی و پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ سؤالی برای جمع‎آوری داده‎ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون آماری Mann-Whitney U و همچنین نرم‏افزار SPSS نسخه ۵/۱۱ استفاده شد. یافته‌ها: میانگین (انحراف استاندارد) ابعاد آزادی تصمیم‏گیری (۵۰/۶) ۱۵/۵۸، نیازهای روانشناختی (۱۴/۵) ۱۹/۳۸، حمایت اجتماعی (۶۷/۳) ۶۷/۲۲، نیازهای فیزیکی (۵۸/۲) ۰۳/۱۶ و عدم امنیت شغلی (۸۵/۳) ۷۴/۷ بدست آمد. ابعاد آزادی تصمیم‏گیری یا کنترل و حمایت اجتماعی در پرستاران مورد مطالعه در سطح پایین و ابعاد نیازهای روان‌شناختی، نیازهای فیزیکی و عدم امنیت شغلی پرستاران مورد مطالعه در سطح بالا قرار داشتند. نتایج نشان دادند که میانگین (انحراف استاندارد) وضعیت سلامت عمومی (۹۳/۱۲) ۳۴/۲۸ است که بیش از نقطه برش تعیین شده (۲۳) می‏باشد. میانگین امتیاز تمامی ابعاد استرس شغلی با وضعیت کلی سلامت عمومی از لحاظ آماری ارتباط معناداری داشت.

نتیجه‎گیری: در اغلب پرستاران مورد مطالعه سطح استرس شغلی بالا بود. اکثر آنها در وضعیت مشکوک به اختلال در سلامت عمومی بودند. هرگونه برنامه مداخله‏ای جهت پیشگیری از بروز اختلالات در وضعیت سلامت عمومی در پرستاران می‏بایست بر کاهش عدم امنیت شغلی و افزایش آزادی تصمیم‏گیری (کنترل) و حمایت اجتماعی (از طرف همکاران و سرپرستان) متمرکز شود.

واژه‌های کلیدی : پرستار ، پرسشنامه محتوای شغلی ، ابعاد استرس شغلی ، سلامت عمومی ، ایران

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>