بررسی شاخص‌های کمی و کیفی خروج اضطراری در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شیراز

زمینه و هدف: یکی از اقدامات لازم و ضروری جهت حفظ جان کارکنان در شرایط اضطراری (همچون آتش‌سوزی، سیل، زلزله، نشت مواد شیمیایی و …) تخلیه افراد است که لازمه آن پیش‌بینی تعداد کافی و باکیفیت خروجی‌های اضطراری به منظور خروج به موقع و ایمن افراد از ساختمان ها و انتقال آنان به مکان‌های امن می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت راه‌های خروج اضطراری ۵ بیمارستان در شیراز انجام شد.

روش بررسی: دراین مطالعه مقطعی میزان انطباق شاخصهای کمی شامل بار تصرف، تعداد و عرض راههای خروج اضطراری با استفاده از داده های میدانی محاسبه شدند. برای شاخصهای مربوط به برنامه واکنش اضطراری و نیز شاخصهای کیفی شامل مشخصات کلی، علامتگذاری و روشنایی راههای خروج از یک پرسشنامه ساختار یافته برگرفته از الزامات ملی موجود در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت. درصد انطباق برای هر شاخص محاسبه و مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میزان تحقق الزامات مربوط به شاخصهای کمی و کیفی خروج اضطراری در بیمارستانهای مورد بررسی به ترتیب ۱/۲۹±/۵/۳۷ و ۸/۱۶±/۸/۲۰۰ درصد بود. میانگین میزان تحقق معیارهای برنامه واکنش اضطراری نیز ۴/۲۷±/۶/۴۶ درصد محاسبه شد. از مجموع ۵ بیمارستان مورد بررسی، فقط دو بیمارستان دارای راه خروج اضطراری بودند.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، شاخصهای کمی و کیفی و نیز معیارهای مربوط به برنامه واکنش اضطراری در بیمارستانهای مورد بررسی از وضعیت نامطلوبی برخوردار است و به ویژه در مورد تعداد راه های خروج نیاز به اصلاح دارند.