توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۲ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۳
نویسندگان : محمدجواد جعفری , مهدی قراری , محتشم غفاری , لیلا امیدی , غلامرضا اسدالله فردی , آرش اکبرزاده
چکیده :
سابقه و هدف: صنایع ساختمانی به دلیل نرخ بالای حوادث، جزء صنایع با خطر بالا به شمار میروند. یافته های مربوط به تحلیل حوادث در مدیریت خطر، ارتقاء ایمنی و برنامه های پیشگیرانه نقش عمدهای ایفا میکند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اپیدمیولوژی حوادث ناشی از کار در دو کارگاه یک شرکت ساختمان سازی در شهر تهران بر اساس فاکتورهای فردی، گروه های شغلی، عضو حادثه دیده و اعمال و شرایط ناایمن است.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در کارگاه های یک شرکت ساختمان سازی در سال ۱۳۹۰ در شهر تهران صورت پذیرفت. حوادث ثبت شده در یکسال گذشته از کمیته ایمنی و بهداشت کارگاه دریافت و سپس اطلاعات مورد نیاز بر اساس طراحی مطالعه استخراج گردید. برای تحلیل داده ها و بررسی ارتباط میان فاکتورهای مرتبط با توزیع حوادث از آزمونهای توصیفی، آزمون t مستقل و کایاس کوئر از نرم افزار SPSS 16 استفاده گردید.
یافته ها: در طی سال ۱۳۹۰ جمعا۰ تعداد ۹۱۵ حادثه ثبت شده بود که از این میان ۴۳۱ حادثه مربوط به کارگاه شماره (% ۴۷/۱) ۱ و ۴۸۴ مورد، مربوط به کارگاه شماره (% ۵۲/۹) ۲ بود. برخورد با اشیا و گیر افتادن میان تجهیزات از دلایل اصلی ایجاد آسیب در کارگاه-های این شرکت ساختمان سازی بود. بیشترین فراوانی حوادث مربوط به مشاغل قالب بندی و آرماتوربندی و کمترین فراوانی مرتبط با شغل جوشکاری بود . اعمال ناایمن بیش از شرایط ناایمن سبب رخداد حوادث شده اند و انگشتان دست، بیشترین فراوانی حادثه را از نظر عضو صدمه دیده داشته اند.
نتیجه گیری: هیچ یک از این دو کارگاه ساختمان سازی از نظر رعایت اصول ایمنی در وضعیت خوبی قرار نداشته و به دلیل فراوانی حوادث در طبقه بندی صنایع با خطر بالا قرار دارند.
واژههای کلیدی : حوادث ، آنالیز ، فراوانی ، کارگاه ، صنایع ساختمانی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>