توضیحات :
مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران
دوره ۱۴ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۶
نویسندگان : مرجان فیروزه ، امیر کاوسی دولانفر ، ساجده حسن زاده
چکیده :
زمینه و هدف: حلال های آلی گروهی از ترکیبات شیمیایی هستند که کاربرد وسیعی در صنایع مختلف داشته و تا کنون ارتباط مواجهه مزمن با آنها و برخی از بیماریهای جسمانی و عصبی شناخته شده است. از سوی دیگر خستگی نیز سبب آسیب به فرد، کاهش بازده کاری و افزایش حوادث شغلی می گردد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین مواجهه شغلی با حلال آلی و خستگی کارگران یک کارخانه رنگ انجام گردیده است.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی بر روی۲۰۶ نفر از کارگران صنایع رنگ و نساجی به ترتیب به عنوان گروه مورد و شاهد اجرا گردید. نمونه گیری از حلال های آلی بر طبق روش استاندارد NIOSH-1501 انجام شد و پس از مشخص شدن غلظت حلال ها، پرسشنامه های سنجش چند بعدی خستگی(MFI ) و اطلاعات فردی – شغلی جهت ارزیابی خستگی بکار گرفته شد، به منظور تجزیه وتحلیل آماری داده ها آزمونهای tمستقل و رگرسیون لجستیک مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: بررسی میانگین امتیازات کسب شده در ابعاد پنج گانه خستگی نشان داد که از نظر ابعاد خستگی جسمانی، کاهش فعالیت، کاهش انگیزه، خستگی ذهنی و نمره کل آزمون MFI، بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی دار وجوددارد (۰۵/۰>P)، بطوری که بیشترین تفاوت در کاهش انگیزه و خستگی ذهنی بین دو گروه وجود داشت و نسبت شانس ابتلا به این دو اختلال با آزمون رگرسیون لوجستیک در گروه مورد ۵/۲ برابر گروه شاهد بدست آمد( [۲/۴-۸/۱] CI 95%= و ۰۰۱/۰(P<.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع بیشتر خستگی در ۴ بعد، جسمانی، کاهش فعالیت، کاهش انگیزه و خستگی ذهنی، در افراد در معرض حلال آلی وجود داشت، به طوری که خستگی ذهنی و کاهش انگیزه بیشترین شیوع را در بین افراد در معرض حلال به نسبت گروه شاهد خود داشت.
واژههای کلیدی : حلال آلی ، خستگی ، خستگی ذهنی ، آزمونMFI
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>