ارتباط توانایی شناختی با ویژگی های دموگرافیک در مهندسین نرم افزار شاغل در شرکت های کامپیوتری تهران

زمینه و هدف: از راه های اصلی برای افزایش بهره وری سازمان، انتخاب کارکنانی قابل است .در انتخاب کارکنان تفاوت های فردی خصوصا توانایی های شناختی از جمله مواردی است که می بایست مور توجه قرار گیرد. ماهیت کار به علت تغییرات زیاد تکنولوژی تغییر کرده است و مهندسی نرم افزار که جزو مشاغل با بیشترین رشد بوده است جزو این تغییرات بحساب می آید.بر همین اساس، این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین توانایی شناختی و ویژگی های فردی مهندسین نرم افزار انجام پذیرفت.

روش بررسی: در این پژوهش که یک پژوهش مقطعی و از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد،۷۳ نفر از مهندسین نرم افزار شاغل در شرکت های کامپیوتری تهران مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که توانایی شناختی مهندسین نرم افزار با سن،میزان تحصیلات و سابقه کاری ارتباط مثبت معنی داری داشت ولی در بررسی ارتباط وضعیت تاهل و جنسیت با توانایی شناختی ارتباط معنی داری مشاهده نگردید.

نتیجه گیری: با توجه به رشد سریع تکنولوژی،مهندسین نرم افزار باید تصمیمات درست در محیط کار بگیرند که مستلزم توانایی شناختی بالا است. سازمان ها با درک اهمیت توانایی شناختی در تصمیم گیری های روزمره و افزایش این توانایی در کارمندان می توانند به بهره وری قابل توجهی دست یابند.