ارزیابی روشنایی داخلی عمومی و موضعی در کارگاه‌های قالی‌بافی شهرستان بیجار

زمینه و هدف: تأمین روشنایی مطلوب در محیط کار علاوه بر حفظ سلامت بینایی شاغلین در تأمین ایمنی و ارگونومی بصری نقش داشته و افزایش کارایی و کیفیت محصول را به دنبال دارد. مطالعه حاضر باهدف ارزیابی شدت روشنایی عمومی و موضعی کارگاه‌های قالیبافی شهرستان بیجار صورت گرفت.

روش بررسی: دراین مطالعه توصیفی ـ تحلیلی، ۱۰۱ کارگاه قالی‌ بافی در شهرستان بیجار مورد بررسی قرار گرفت. شدت روشنایی عمومی در کارگاه‌ها بر اساس الگوها و محاسبات توصیه شده انجمن مهندسین روشنایی IES با استفاده از نورسنج Hagner EC1 در ارتفاع ۷۶ سانتی متر از سطح زمین اندازه‌ گیری شد. شدت روشنایی موضعی در سطح افق و در سطح قائم بافت اندازه‌ گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ مورد تحلیل قرار گرفت .

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد شدت روشنایی کل کارگاه‌های مورد بررسی (۹/۴۵۸) ± ۵/۴۸۴ لوکس و شدت روشنایی مصنوعی (۹/۴۹) ± ۰/۸۰ لوکس است. متوسط شدت روشنایی کل، طبیعی، مصنوعی به ترتیب در ۶/۳۹ درصد، ۴/۵۷ درصد و ۱۰۰ درصد از کارگاه‌ها کمتر از حد معیار ۳۰۰ لوکس بود. متوسط کمینه شدت روشنایی موضعی در سطح بافت در تمام کارگاه‌ها نیز کمتر از ۵۰۰ لوکس بوده است .

نتیجه گیری: حدود ۶۰ ٪ از کارگاه‌ها در ساعات میانی روز دارای متوسط شدت روشنایی عمومی کل مطابق با حد توصیه می‌باشند. لیکن شدت روشنایی مصنوعی عمومی و موضعی کارگاه‌ها به دلیل ناکافی بودن منابع روشنایی نامناسب است. بنابراین ضروری است با اصلاح نواقص سامانه روشنایی مصنوعی در این کارگاه‌ها شدت روشنایی مصنوعی عمومی و موضعی بهبود یابد .