بررسی ارتباط عوامل شغلی و دموگرافیک با شدت وریدهای واریسی پای پرستاران

زمینه و هدف: واریس اندام تحتانی یکی از شایعترین آسیب‌هایی است که در نتیجه فعالیت‌های شغلی سخت ایجاد و به مرور زمان بر شدت آن افزوده می‌شود. این آسیب‌ها می‌توانند هزینه‌های زیادی را به فرد و جامعه تحمیل کنند. لذا این مطالعه به منظور بررسی ارتباط عوامل شغلی و دموگرافیک با شدت واریس اندام تحتانی در پرستاران بیمارستان‌های آمل انجام شده است.

روش بررسی: این مطالعه بروش توصیفی-مقطعی بروی ۲۰۳ پرستار شاغل در بیمارستان‌های شهر آمل انجام شد. ابزار گرد‌آوری اطلاعات پرسشنامه‌ای بود که از طریق مصاحبه و معاینه فیزیکی بر اساس فرم بازنگری استاندارد CEAP تکمیل گردید.

یافته­ ها: ۱۴۵ نفر از واحدهای مورد پژوهش زن و ۹/۷۳% از پرستاران مبتلا به ورید‌های واریسی با شدت‌های متفاوت بودند (۷۷- ۶۵ : CI 95). ارتباط معنی ‌ داری بین جنس مونث، سن، BM I (21/1 OR = )، انجام ورزش منظم(۳۱/۰ OR = )، سابقه خانوادگی، وزن و از میان عوامل شغلی، ساعات اضافه کار(۰۱/۱ OR = )، سابقه کار، ایستادن سرپا(۳/۲ OR = ) و نشستن در بخش با شدت ورید ‌ های واریسی پا وجود داشت.

نتیجه گیری: با توجه به ابتلا تعداد زیادی از پرستاران این مطالعه به واریس اندام تحتانی با شدت‌های متفاوت و تاثیر بسیاری از عوامل شغلی و دموگرافیک، به نظر می‌رسد آموزش‌های لازم به منظور کاهش از کار افتادگی و صرف هزینه‌های درمانی در جهت تعدیل عوامل خطر و پیشگیری از ایجاد واریس و تشدید آن ضروری باشد.