بررسی ارتباط نوبت‌ کاری با استرس شغلی در رانندگان آژانس‌های درون شهری یزد

فصلنامه علمی تخصصی طب کار

دوره ۶ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۳

نویسندگان : زهرا محمدی ، غلامحسین حلوانی ، سمیه خلیقی ، امیرهوشنگ مهرپرور ، رضیه سلطانی گرد فرامرزی

چکیده :

مقدمه: در دنیای امروز نقش استرس‌های شغلی در ایجاد مشکلات، انواع بیماری‌ها و معلولیت‌های جسمی و روانی و هزینه‌های سرسام‌آور ناشی از آن به خصوص در مشاغل ویژه و خطرناک بر کسی پوشیده نیست، یکی از عواملی که می‌تواند باعث افزایش استرس شود نوبت کاری است، بنابراین مطالعه مزبور به منظور تعیین ارتباط نوبت‌ کاری با استرس شغلی در رانندگان آژانس‌های درون‌ شهری یزد انجام شد.

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کوهورت- تاریخی است. تعداد نمونه پژوهش شامل ۲۶۷ نفر از رانندگان آژانس‌های درون‌ شهری یزد می‌باشند که نمونه‌گیری آن به شکل خوشه‌ای انجام شد در این مطالعه رانندگان بر اساس شیفت کاری خود به دو دسته نوبت کار و غیر نوبت‌ کار تقسیم شدند. ۱۴۲ نفر از افراد مورد مطالعه را گروه نوبت‌ کار و ۱۲۵ نفر را نیز گروه غیر نوبت‌ کار تشکیل داده‌اند. متغیرهای سن و جنس در هر دو گروه همانندسازی شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استرس شغلی اسیپو و برای انجام آزمون آماری از آزمون T-Test استفاده شد.

یافته‌ها: بر اساس نتایج این تحقیق ۷۶.۸% رانندگان در گروه غیر نوبت‌ کار و ۹۰.۱% رانندگان در گروه نوبت‌ کار دارای نمره استرس بیشتر از ۱۴۰ و دارای سطح استرس بالایی‌ بوده‌اند. به علاوه میانگین نمره استرس در گروه نوبت‌ کار بالاتر از گروه غیر نوبت‌ کار می‌باشد. همچنین از لحاظ آماری بین میانگین نمره استرس و نوبت کاری ارتباط معناداری وجو‌د دارد (۰.۰۲۱=P).

نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده حاکی از آن است که نوبت کاری اثر بسزایی بر روی استرس شغلی رانندگان داشته و این موضوع می‌تواند سبب پیامدهایی از قبیل حوادث ترافیکی، بیماری‌های شغلی و غیره گردد. بنابراین مدیریت کنترل استرس محیط کار در چهارچوب اهداف مدیریت ریسک می‌تواند در کاهش پیامدهای ناشی از آن بسیار موثر باشد.

واژه‌های کلیدی : استرس شغلی‌ ، نوبت کاری ، رانندگان

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>