سنجش جیوه ادرار در دانشجویان و اساتید دانشکده دندانپزشکی دارای مواجهه با بخارات جیوه به روش جذب اتمی بخار سرد

توضیحات :

فصلنامه علمی تخصصی طب کار

دوره ۱۱ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۸

نویسندگان : سید تقی میر محمدی ، سیده زهرا حسینعلی پور ، آرام تیرگر ، بیژن شعبانخانی

چکیده :

مقدمه: دندانپزشکان، به‌دلیل مواجهه شغلی با آمالگام،در معرض استنشاق بخار جیوه هستند که سلامتی آن‌ها را به مخاطره می‌اندازد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر بخار جیوه بر غلظت جیوه ادرار دانشجویان و متخصصان دندانپزشکی یکی از دانشکده‌های دندانپزشکی ایران بود.

روش بررسی: جامعه مورد مطالعه شامل ۴۰ نفر از دانشجویان و ۱۰ نفر اساتید دندانپزشکی بودند. نمونه ادرار در پایان وقت کاری جمع‌آوری و غلظت جیوه آن با روش طیف‌سنجی جذب اتمی بخار سرد اندازه‌گیری شد. پرسشنامه‌ای به منظور  تعیین تاثیر برخی عوامل شخصی و محیطی بر میزان جیوه ادراری توسط افراد تکمیل شد. آنالیز اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss انجام شد.

یافته‌ها: میانگین جیوه ادرار دانشجویان دندانپزشکی μg/l ۳۴/۴ ± ۱۸/۱۵ و متخصصین ترمیمی μg/l ۰۵/۱ ± ۱۱/۴ بدست آمد. اختلاف معنی داری بین غلظت ادراری جیوه در دو گروه فوق وجود داشت (۰/۰۰۱>P). در اساتید بین جیوه ادراری و ساعت کاری در روز همبستگی منفی بدست آمد (r=-0/789 ،P=0/007). همچنین در این مطالعه بین جیوه ادراری با جنس، سن، نوع آمالگام مصرفی، مصرف سیگاری و تعداد ترمیم های آمالگامی از لحاظ آماری ارتباط معنی‌داری وجود داشت.

نتیجه‌گیری: اگرچه سطح جیوه ادراری تمام نمونه‌ها از مقدار توصیه شده توسط ACGIH کمتر بود با این حال توصیه می‌شود به طور مرتب میزان جیوه محیط کار دندانپزشکان ارزیابی گردد.

واژه‌های کلیدی : جیوه ادرار ، آمالگام ، دندانپزشکی

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>

دانلود فایل