توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۱۰ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۷
نویسندگان : محمد عظیمی ، یاسین منصوری ، ویدا رضایی هاچه سو ، فاطمه امینائی ، حمیده میهن پور ، محمدجواد زارع سخویدی
چکیده :
مقدمه : استنشاق ذرات معلق یکی از مهمترین عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی، تنفسی و … میباشد. با افزایش تعداد واحدهای تولید کاشی و سرامیک در دو دهه اخیر، شاغلین این صنایع در معرض استنشاق ذرات آلاینده بیماری زا هستند. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی مواجهه تنفسی کارگران با ذرات معلق در یک کارخانه کاشی و سرامیک انجام شد.
مواد و روش ها : در مطالعۀ مشاهده ای حاضر نمونه برداری از ناحیه تنفسی ۹۳ کارگر یک صنعت کاشی برای دو دامنه ذرات قابل تنفس و قابل استنشاق انجام پذیرفت. نمونه برداری از ذرات قابل تنفس بر اساس متدNIOSH_0500 و ذرات قابل استنشاق بر اساس متد _۰۶۰۰ NIOSH انجام شد. به منظور آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS22 استفاده شد.
یافته ها : ۴۷/۹۲ درصد از کارگران با غلظت کمتر از حد مجاز مواجهه با ذرات قابل استنشاق و ۸/۳۹ درصد کارگران با مقادیر بیشتر از حد مجاز مواجهه با ذرات قابل تنفس مواجهه داشتند. حداکثر غلظت ذرات قابل استنشاق mg/m۳ ۰۴/۱۳ و ذرات قابل تنفس mg/m۳ ۸۸/۸۴ در واحد سنگ شکن و کمترین غلظت ذرات قابل استنشاق mg/m۳۴۱/۰ و ذرات قابل تنفس mg/m۳ ۷۴/۱ در بین کارگران خط لعاب مشاهده گردید.
نتیجه گیری : از آن جا که کارگران در معرض ذرات قابل استنشاق و به ویژه ذرات قابل تنفس در بعضی از واحدها چندین برابر بالاتر از حدود مجاز می باشند، اقدامات کنترلی مناسب برای پیشگیری از عوارض احتمالی باید مورد توجه قرار گیرد.
واژههای کلیدی : نمونه برداری ، ذرات قابل استنشاق ، ذرات قابل تنفس ، کارگران ، صنعت کاشی و سرامیک
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>