توضیحات :
مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران
دوره ۱۳ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۵
نویسندگان : مجید کرمانی ، مینا آقائی ، میترا غلامی ، فرشاد بهرامی اصل ، سیما کریم زاده ، سودا فلاح جوکندان ، محسن دولتی
چکیده :
زمینه و هدف: طبق برآوردهای WHO سالانه ۷/۳ میلیون مرگ منتسب به آلودگی هوای آزاد رخ میدهد که نشان می دهد آلاینده ها با میزان بالایی از مرگ و میر مرتبط هستند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف کمی سازی و برآورد اثرات بهداشتی منتسب به دو آلاینده ۵/۲PM و CO در هشت شهرصنعتی ایران در سال۱۳۹۰ بااستفاده ازمدلAirQ انجام شد.
روش بررسی: ابتدا داده های موردنیاز از سازمان محیط زیست شهرهای مورد مطالعه اخذ گردید. آنالیزها و محاسبه شاخص های آماری جهت کمی سازی، با برنامه نویسی در اکسل انجام گرفت و اطلاعات به مدل AirQ وارد شد. نتایج کلی بصورت موارد کل مرگ و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی-عروقی در قالب جداول و گراف ارائه شد.
یافته ها: طبق نتایج، به ازای هر&mug/m۳ ۱۰ افزایش غلظت ۵/۲PM و mg/m۳۱ افزایش CO، میزان خطر مرگ بترتیب ۵/۱% و ۷/۰% افزایش مییابد. تجمعی کل مرگ منتسب به ۵/۲ PMدر اصفهان و شیراز بترتیب حدود ۵۸۵ و ۴۵۴ مورد برآورد گردید که حدود ۴۲/۵% مرگها را بخود اختصاص میدهد. تجمعی موارد مرگ قلبی عروقی منتسب به CO نیز برای اصفهان، تهران و شیراز به ترتیب ۱۴ مورد (۱۵/۲%)، ۲۴ (۸۶/۰%) و ۳ مورد (۶۹/۰۰%)برآورد گردید.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر، تأکیدی براین موضوع است که ۵/۲PM و CO نیز همانند سایر آلاینده ها تأثیر نامطلوبی بر سلامت انسان دارند. در بین هشت شهر مورد بررسی اهواز کمترین مقادیر مرگ منتسب به CO و بیشترین موارد مرگ منتسب به ۵/۲PM را داشته است که این می تواند به دلیل تداوم روزهای با غلظت بالاتر ذرات یا میانگین بالاتر این آلاینده در شهر اهواز باشد.
واژه‌های کلیدی : کمی سازی ، ذرات معلق کوچکتر از ۵/۲ میکرون ، آلاینده CO ، کلانشهر ، مدل AirQ
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
