توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۶ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۷
نویسندگان : حشمت اله عسگری ، محمدرضا امیدی ، نبی امیدی
چکیده :
سابقه و هدف: حوادث ترافیکی جاده‌ای در ایران، مسئله بسیار مهمی است که توسعه اقتصادی را محدود و از عوامل اصلی تهدید سلامت و امنیت افراد جامعه می‌باشد. آمارهای ارائه‌شده نشان می‌دهد که پس از بیماری‌های قلبی و عروقی، حوادث ترافیکی دومین عامل مرگ در گروه‌های سنی مختلف است، که این امر پیش‌بینی در این حوزه را اهمیت بخشیده است.
روش بررسی: در این تحقیق با استفاده از آمار مصدومان ترافیکی بین فروردین ۱۳۸۸ تا اسفند ۱۳۹۴ که در استان‌های گلستان، مازندارن، گیلان و اردبیل، به پزشکی قانونی ارجاع شده‌اند و با استفاده از متدلوژی باکس جنکینز که یکی از پیشرفته‌ترین روش‌ها پیش‌بینی و آینده‌پژوهی در حوزه سیستم‌های سلامت است، به پیش‌بینی تعداد مصدومین به تفکیک استان‌ها ، برای سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸ پرداخته شد.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که الگوی سری زمانی مناسب برای پیش‌بینی مصدومین گلستان (ARIMA(4,2,4، مازندران ( ARIMA(3,1,5، گیلان( ARIMA(3,1,4 و اردبیل(ARIMA(5,1,2 می‌باشد، همچنین درصد میانگین قدر مطلق خطا که برای استان گلستان ۰.۱۱۴، استان مازندارن۰.۰۶۴، استان گیلان۰.۰۷۸ و استان اردبیل۰.۱۲۵۰ به دست آمد. که نشان از دقت بالای متدلوژی باکس جنکینز در پیش‌بینی تعداد مصدومان ترافیکی به‌خصوص در استان مازندارن و گیلان دارد. مقادیر پیش‌بینی‌شده برای سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸ نشان داد تعداد مصدومان ترافیکی در استان گلستان در حال افزایش و در استان‌های مازندارن، گیلان و اردبیل در حال کاهش است.
نتیجه‌گیری: دقت بالای روش متدلوژی باکس جنکینز نشان می‌دهد که روشی مناسب در دست کارشناسان و مدیران برای پیش‌بینی‌ها در حوزه مصدومین ترافیکی در استان‌های گلستان، گیلان، مازندارن و اردبیل است. کاهش مصدومین در مازندارن، گیلان و اردبیل در آینده نشان‌دهنده حرکت رو به بهبود رفتار سیستم حمل‌ونقل در این استان‌ها می‌باشد، همچنین استان گلستان به سمت افزایش مصدومین حوادث ترافیکی حرکت می‌کند که نیازمند برنامه‌ریزی مجدد جهت کاهش تصادفات در این استان می‌باشد.
واژه‌های کلیدی : اپیدمیولوژی ، تصادفات ، سیستم‌های حمل‌ونقل ، سری زمانی ، خود رگرسیونی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
