تاثیر مدل ویژگی های شغلی بر رضایت شغلی در یک صنعت خودروسازی

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی و تاثیر مدل ویژگی های شغلی و ارتباط آن با سطح رضایت شغلی کارکنان شاغل در یک صنعت خودروسازی می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی ۱۵۰ نفر از کارگران شاغل در یکی از صنایع خودروسازی شهر تهران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات ۳۳ پرسشنامه، مشخصات دموگرافیک، مدل ویژگی های شغلی هاکمن و اولدهام و رضایت شغلی هرزبرگ بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش ۱۸ و از آمار توصیفی و آزمون تحلیلی انالیز واریانس ، آزمون تی – تست،آزمون همبستگی و آنالیز رگرسیون استفاده شد.

یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ۳/۸۳% افراد دارای توان بالقوه انگیزشی پایین و بقیه دارای دارای توان بالقوه انگیزشی متوسط بودند. ۳/۱۵% افراد دارای رضایت شغلی پایین،۷/۶۸۸% دارای رضایت شغلی متوسط و ۱۶% دارای رضایت شغلی بالا بودند. نتایج نشان دادند که بین توان بالقوه انگیزشی و تمام ابعاد آن با رضایت شغلی ارتباط معناداری وجود دارد(۰۰۱/0p=). همچنین مطابق با یافته ها مشخص شد که تنوع شغلی بر عامل رضایت شغلی دارای بیشترین تاثیر بوده است.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر به نقش و تاثیر مدیریت و سرپرستان جهت انجام مداخلات مؤثر در جهت بهبود توان بالقوه انگیزشی و رضایت شغلی تاکید می کند. بنابراین انجام مطالعات بیشتر در آینده در جهت شناسایی دیگر فاکتورهای تاثیر گذار بر توان بالقوه انگیزشی و رضایت شغلی پیشنهاد می گردد.