رابطه اوباشگری سازمانی با خستگی مزمن و نارسایی‌های شناختی شغلی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه‌ی اوباشگری سازمانی با خستگی مزمن و نارسایی‌های شناختی شغلی انجام شده است.

روش بررسی: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه‌ی آماری ‌آن شامل کلیه‌ی کارکنان پالایشگاه گاز بیدبلند بود که از میان آنان ۲۷۰۰ نفر به شیوهی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ترور روانشناختی لیمن، پرسشنامه خستگی مزمن چالدر و همکاران و پرسشنامه نارسایی‌های شناختی شغلی اللهیاری و همکاران پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام انجام شد.

یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که بین اوباشگری سازمانی و مولفه‌های آن با خستگی مزمن و نارساییهای شناختی شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان دادند که خستگی مزمن به ترتیب از طریق رفتار تهدید کننده ارتباطات و رفتار تهدید کننده شهرت شخصی قابل پیش بینی است (۰۱/0p<)، و در نهایت، از میان مولفه‌های اوباشگری سازمانی، “رفتار تهدید کننده شهرت شخصی” یکی از مهمترین پیش بینی کننده‌های نارسایی‌های شناختی شغلی است و بیشترین درصد تغییرات واریانس نارسایی‌های شناختی شغلی را به خود اختصاص داده است.

نتیجه گیری: اوباشگری مکرر طولانی مدت می تواند برای هدف مقدار زیادی مشکلات اجتماعی، روانشناختی و روان تنی ایجاد کند. بنابراین، مدیران و کارکنان بایستی به اوباشگری در سازمان‌ها نظر ویژه ای داشته و با کنترل علل آن، از اعمال اوباشگری در محل کار و نتایج مخرب آن جلوگیری کنند.