توضیحات :
مجله مهندسی بهداشت حرفه ای
دوره ۶ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۸
نویسندگان : سید ابوالفضل ذاکریان ، فهیمه یوسفی ، کمال اعظم
چکیده :
مقدمه: بررسیها نشان میدهد خطای انسانی از اصلیترین علل تصادفات رانندگی است. عملکرد رانندگان توسط عوامل مختلفی چون سن، محیط رانندگی و بارکاری تحت تاثیر قرار میگیرد؛ که بار کاری از اصلی ترین این فاکتورها است. مطالعه حاضر به بررسی رابطه بار کاری ذهنی با آگاهی موقعیتی و سابقه کاری رانندگان میپردازد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-مقطعی می باشد. ۲۶راننده تاکسی با سوابق کاری متفاوت در این مطالعه شرکت کردند. از شاخص بار کاری رانندگی برای ارزیابی بار کاری و از تکنیک ارزیابی کلی آگاهی موقعیتی برای ارزیابی آگاهی موقعیتی استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان میدهد رانندگی در بلندمدت باعث میشود بار کار ذهنی در همه ابعاد شاخص بار کاری رانندگی، بطور چشمگیری افزایش یابد (P<0.05) که از این میان، بیشترین رابطه همبستگی مربوط به بعد بینایی است (r=0.397, P=0.045) رابطه معناداری بین افزایش بار کاری ذهنی و سابقه کاری رانندگان دیده شد (P=0.01). همچنین یافته ها نشان داد با افزایش بار کاری ذهنی رانندگان، آگاهی موقعیتی کل آنها کاهش یافته است (P<0.001).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با افزایش سابقه کاری رانندگان، بار کار ذهنی آنها کاهش مییابد و مولفه های توجه و استرس بیشترین اختلاف را در میان افراد با سابقه کاری متفاوت دارند. همچنین با افزایش بار کاری ذهنی، سطح درک رانندگان کاهش مییابد که میزان کاهش گزارش شده در رانندگانی که سابقه کاری بالاتری دارند، کمتر می باشد. کاهش سطح درک رانندگان موجب کاهش سطح آگاهی موقعیتی کل میگردد.
واژههای کلیدی : بار کار ذهنی ، آگاهی موقعیتی ، سابقه کاری ، رانندگان
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>