توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۱ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۲
نویسندگان : حمید سوری ، محمود بختیاری ، الهه عینی ، محمد صالحی ، محمدرضا مهماندار
چکیده :
سابقه و هدف: سیستم اطلاعات جغرافیایی میتواند با شناسایی مکانی نقاط حادثه خیز و در نتیجه شناسایی محلهای اصلاح پذیر در کاهش بار مالی و جانی ناشی از سوانح ترافیکی نقش موثری ایفا کند. در این مطالعه توزیع جغرافیایی عوامل خطر انسانی مرتبط با سوانح ترافیکی در کشور با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی ارائه شده است.
روش بررسی: با استفاده از اطلاعات ثبت شده سوانح ترافیکی کشور توسط پلیس راهور ناجا، بعد از تفکیک اطلاعات مربوط به سوانح ترافیکی برون شهری از درون شهری، به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS =Geographical Information system) و با استفاده از نقشه خوشه ها (0DSClustring) و تجزیه و تحلیل نقاط داغ (Hot Spot Analysis) نقاط حادثه خیز شناسایی و توزیع جغرافیایی عوامل خطر انسانی مرتبط با سوانح ترافیکی تعیین شد.
یافته ها: میانگین سن افراد حادثه دیده ۳۴ سال و بیشترین گروه سنی آسیب دیده ۲۰-۳۹ سال بود. رخداد فوت و جراحت در مسیرهای برون شهری به ترتیب ۳.۶ و ۲۷.۴ درصد بود. توزیع جغرافیایی عوامل خطر نشان داد که محورهای استان های شمالی گیلان و مازندران، محور قزوین به رشت و قم به تهران در مجموع به عنوان حادثه خیز ترین محورهای شناسایی بودند. همچنین بیشترین نسبت فوت به تصادف تصادفات در استان سیستان و بلوچستان (% ۴.۸) و کمترین تصادفات در استان تهران (% ۰.۱) رخ داده بودند.
نتیجه گیری: استانهای شمالی و محورهای منتهی به آن به دلیل حادثه خیز بودن و استان سیستان و بلوچستان به دلیل تصادفات منجر به فوت نیازمند شناسایی علت حادثه در محورهای مذکور و در صورت نیاز اعمال مقررات و تشدید کنترل بیشتر توسط پلیس راهور میباشند.
واژه‌های کلیدی : سوانح ترافیکی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، حادثه خیز
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
