خودکار آمدی ایمنی و خود تنظیمی پیش بین‌های حوادث شغلی کارکنان یک شرکت صنعتی

فصلنامه علمی تخصصی طب کار

دوره ۷ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۴

نویسندگان : طیبه رحیمی پردنجانی ، علی محمدزاده ابراهیمی

چکیده :

مقدمه: حوادث سومین عامل مرگ و میر در جهان و دومین عامل مرگ در کشور ما می باشد. شناسایی عوامل موثر در حوادث شغلی، می تواند در پیشگیری از این حوادث مفید باشد. یکی از این عوامل، متغیرهای شناختی می باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خود کارآمدی و خود تنظیمی با حوادث شغلی کارکنان یک شرکت صنعتی می باشد.

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی-همبستگی، جامعه آماری کلیه کارکنان صف شاغل در یک شرکت صنعتی می باشند (۱۱۶۰=N). تعداد ۲۶۵ نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان با استفاده از مقیاس های خودکار آمدی ایمنی، تمرکز تنظیمی برای کار و نرخ گزارش دهی رویدادها مورد سنجش قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون چندگانه و در بخش اعتبار یابی از تحلیل عاملی تائیدی با استفاده از نرم افزار AMOS-21 و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم ازار SPSS-19 استفاده شد.

یافته ها: یافته ها نشان داد، ضریب همبستگی بین خودکار آمدی ایمنی با حوادث شغلی منفی و معنی دار می باشد (۰.۰۰۰۱< P). همچنین ضریب همبستگی بین تمرکز پیشگیری با حوادث شغلی منفی و معنی دار می باشد (۰.۰۰۰۱< P). ضریب همبستگی بین تمرکز پیشبردی با حوادث شغلی مثبت و معنی دار می باشد (۰.۰۰۰۱< P). تحلیل رگرسیون با روش مرحله ای نشان داد از میان ۳ متغیر مستقل فقط دو متغیر تمرکز پیشگیری و خودکار آمدی ایمنی جواز ورود به معادله رگرسیون را پیدا کردند (۰.۰۰۰۱<R2=0.174، P).

بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر اهمیت دو متغیر شناختی تمرکز پیشگیری و خودکار آمدی ایمنی را به عنوان پیش بین های حوادث شغلی نشان می دهد. بنابراین توصیه می شود به منظور گزینش افراد برای محیط های پرخطر و همچنین در دوره های آموزشی، بر این متغیرها تاکید شود.

واژه‌های کلیدی : حوادث شغلی ، خودکار آمدی ایمنی ، تمرکز پیشگیری ، تمرکز پیشبردی

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>