توضیحات :
فصلنامه سلامت و محیط زیست
دوره ۴ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۰
نویسندگان : مهناز حیدری ، هاجر صفاری خوزانی ، محمدمهدی امین ، محمد قاسمیان ، الهام طاهریان ، لیلا عطاری ، اکبر حسن زاده
چکیده :
زمینه و هدف: آنتی بیو تیک ها و هورمون ها پس از تاثیرگذاری، همراه با سایر زایدات از بدن دفع می شوند و با ورود به فاضلاب، می توانند فرایند تصفیه بی هوازی را مختل کنند. در این مطالعه رفتار بازدارندگی دو آنتی بیوتیک اوفلوکساسین و سیپروفلوکساسین و هورمون β۱۷ـ استرادیول والرات (E2) بر فعالیت متان سازی ویژه (Specific Methanogenic Activity (SMA بیومس بی هوازی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: تعداد ۲۱ آزمون SMA به روش ناپیوسته و در ویال های شیشه ای ۱۲۰ میلی لیتری انجام شد. ۱۷% از حجم هر ویال به بیومس، ۶۶% به سوبسترا، و ۱۷% به تجمع بیوگاز اختصاص یافت. هر تست ۳۰ ـ ۱۵ روز به طول انجامید. متان تولید شده به وسیله جایگزینی گاز با محلول ۲ نرمال KOH به عنوان جاذب CO2 اندازه گیری شد.
یافته ها: در این مطالعه در غلظت های ۲۰۰، ۵۰۰ و mg/L 1000 آنتی بیوتیک اوفلوکساسین کاهش تولید متان به ترتیب به میزان ۴۵، ۷۶ و ۸۸ درصد بود. کاهش ۶۸، ۸۱ و ۸۸ درصدی تولیدی متان به ترتیب در غلظت های ۱۰۰، ۲۰۰ و mg/L 500 سیپروفلوکساسین مشاهده شد. میزان متان تجمعی در غلظت های mg E2 /L 0.1، ۱، و ۵ به ترتیب ۶۶ ، ۹۰ ، و۱۲۱ میلی لیتر بود.
نتیجه گیری: آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین در غلظت های مشابه نسبت به آنتی بیوتیک افلوکساسین دارای بازدارندگی بیشتری بر فعالیت متان سازی ویژه بیومس بی هوازی دارد. همچنین، هورمون E2 در غلظت های پایین نسبت به دو آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین و اوفلوکساسین بازدارنده تر است.
واژه‌های کلیدی : آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین ، آنتی بیوتیک اوفلوکساسین ، هورمونE۲ ، فعالیت متان سازی ویژه (SMA)
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
لطفا برای دانلود مقاله “تاثیر بازدارندگی آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین ، اوفلوکساسین و هورمون ۱۷ βـ استرادیول والرات بر روی میزان متان سازی بیومس بی هوازی” از لینک زیر استفاده نمایید.
