بررسی پویایی انتشار دی‌ اکسید کربن سرانه در کشورهای عضو اوپک (رهیافت هم‌ گرایی بتا و سیگما)

فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست

دوره ۱۹ ، ( ویژه نامه شماره ۴) ، بهار ۱۳۹۶

نویسندگان: داود حمیدی رزی ، مجید فشاری

چکیده:

زمینه و هدف : بررسی هم گرایی سیگما و بتا در خصوص انتشار گازهای گلخانه ای و به ویژه گاز دی اکسید کربن یکی از موضوعات مهـم و اساسی در ادبیات اقتصاد محیط زیست میباشد. هم چنین طراحی سیاست های منسجم و پایداری که در عـین کـارا بـودن بتوانـد اهـداف پیمان های بین المللی مانند کیوتو و کپنهاگ را محقق کند بستگی به سطح انتشـار سـرانه گـاز دی اکسـید کربن و نیـز توزیـع آن در بـین کشورهای تحت بررسی دارد. برای این منظور، هدف اصلی این مطالعه بررسی فرضیه هم گرایی انتشار گاز دی اکسید کربن (CO٢) سرانه در ١٢ کشور عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک ) طی سال های ٢٠١٣-١٩٧٠ میباشد.

روش بررسی: در این پژوهش به منظور بررسی فرضیه هم گرایی CO٢ سرانه از دو رویکرد هم گرایی بتا و سیگما استفاده شده است . مدل هم گرایی بتای مطلق به صورت مقطعی تصریح شده و توسط تخمین زننده حداقل مربعات معمـولی(OLS) مـورد بـرازش قـرار گرفـت . بـه منظور آزمون هم گرایی سیگما نیز انحراف معیار مقطعی انتشار CO٢ سرانه در طول دوره پژوهش (٢٠١٣-١٩٧٠) محاسبه شده و روند آن ترسیم گردید.

یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر وقوع هر دو پدیده هم گرایی سیگما و بتای مطلـق بـوده و کشـورهای عضـو اوپـک بـا سـرعت هم گرایی ٠/٩٧ درصد به سطح مشترک انتشار CO٢ سرانه ۴/١٨ تن حرکت میکنند. هم چنین مدت زمان لازم بـرای رسـیدن بـه سـطح مشترک انتشار آلودگی جوی ۵/٣١ سال ارزیابی شد.

بحث و نتیجه گیری: در این پژوهش وقوع پدیده ارتقاء انتشار CO٢ سرانه در بین کشورهای اوپـک تأییـد گردیـد. هم چنـین پراکنـدگی انتشار CO٢ سرانه بین کشورهای اوپک روند نزولی داشته و کاهش یافته است . اتخاذ محدودیت های زیست محیطی مشابه و منصفانه برای کشورهای اوپک در پیمان های بین المللی، مهمترین توصیه سیاستی کاربردی این مطالعه میباشد.

واژه های کلیدی: هم گرایی سیگما ، هم گرایی بتا ، گاز دی اکسید کربن سرانه ، اوپک

 << ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>