بررسی نوع و تراکم بیوآئرسول‌های قارچی درهوای داخل بیمارستان امام خمینی و علوی شهر اردبیل در سال ۱۳۹۴

مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران

دوره ۱۴ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۶

نویسندگان : فرناز والدینی اصل ، محسن ارزانلو ، مهدی فضل زاده ، سعیده امانی ، صادق حضرتی

چکیده :

زمینه و هدف : بیوآئرسول­ها در هوای بخش­های مختلف بیمارستانی عامل زیان ­آور مهمی برای سلامتی محسوب شده و در ایجاد عفونت­های بیمارستانی نقش عمده ­ای را ایفا می­نمایند. بنابراین در این مطالعه تنوع و غلظت بیوآئرسول­ های قارچی در هوای بیمارستان­های امام خمینی و علوی اردبیل مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی : این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۴ در بیمارستان­های آموزشی شهر اردبیل انجام گرفت. به منظور ارزیابی و تعیین تراکم بیوآئروسل­ های هوابرد قارچی، دستگاه نمونه بردار مدل ZTHV02 و محیط کشت سابرودکستروزآگار به همراه آنتی بیوتیک کلرامفنیکل مورد استفاده قرار گرفت. برای تشخیص قارچ­ها از روش اسلاید کالچر استفاده شد و تراکم کلنی­ها بر اساس CFU/m^۳ گزارش گردید.

یافته­ ها : میانگین غلظت کل قارچ­ های اندازه ­گیری شده در بیمارستان امام و علوی به ترتیب CFU/m^۳ ۴۲/۵۲ و  CFU/m^۳۴/۴۳ می­باشد. ایستگاه پرستاری بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی و اتاق زایمان طبیعی و اتاق بستری اورولوژی ونورولوژی مردان در بیمارستان علوی دارای بیشترین بار آلودگی قارچی و بخش دیالیز و ایزوله تنفسی اورژانس در بیمارستان امام خمینی و ICU در بیمارستان علوی دارای کمترین بار آلودگی قارچی بودند. شایع­ترین قارچ­های جدا شده از هوای بیمارستان امام به ترتیب پنیسلیوم، آسپرژیلوس­نایجر، آسپرژیلوس، کلادوسپوریوم و کاندیدا و در بیمارستان علوی به ترتیب پنیسلیوم، آسپرژیلوس، آسپرژیلوس نایجر، پسیلومایسس و کاندیدا بودند. غلظت قارچ­ها با دما و رطوبت محیط ارتباط معنی­داری نداشتند و لیکن غلظت آلاینده در شیفت عصر (زمان ملاقات) به صورت معنی­دار از شیفت صبح بیشتر بود (۰.۰۱>p).

نتیجه­ گیری : غلظت بالای قارچ­های هوابرد در بیمارستان­های مورد مطالعه می­تواند به عنوان یک عامل خطر مهم برای سلامت شاغلین و بیماران مطرح باشد.

واژه‌های کلیدی :  بیوآئرسول ، عفونت بیمارستانی ، قارچ ، آلودگی هوا

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>