توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۷ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۸
نویسندگان : محسن ابوطالبی‌اصفهانی ، امیرمسعود رحیمی ، سهیلا سعیدی
چکیده :
سابقه و هدف: جراحات و صدمات حاصل از تصادفات ترافیکی در راه‌ها به یک معضل جهانی تبدیل شده است. طبق آمار بخش قابل توجهی از تصادفات به دلیل همگرا شدن جریان‌های ترافیکی در تقاطع‌ها رخ می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر ایمنی تقاطع‌ها و ارزیابی آن‌ها و ارائه مدل‌های آماری برای پیش‌بینی تصادفات و در نهایت ارائه راه‌کارهایی برای ایمنی تقاطع‌ها و کاهش افراد جراحت دیده در تقاطع‌ها است.
روش بررسی: برای تعیین عوامل مؤثر و پیش‌بینی تعداد تصادفات جرحی براساس پارامترهای ترافیکی، هندسی و خصوصیات وسایل کنترل ترافیک، از مدل‌های آماری در سه خانواده لگ خطی پوآسون، لگ خطی دوجمله‌ای منفی و مدل خطی استفاده شد. مدل‌سازی و تحلیل داده‌ها در این تحقیق بر اساس نرم افزار SPSS و اکسل انجام شد. مناسب بودن برازش مدل از طریق دویانس/ درجه آزادی و X۲ پیرسون/ درجه آزادی کنترل گردید.
یافته‌ها: طبق یافته‌ها به ترتیب کاهش حجم عبوری به میزان %۱۹۰/۳۷، وجود خط گردش به راست ویژه به میزان %۵۲/۰۶، وجود دوربین به میزان %۲۷/۰۹، افزایش طول خط گردش به راست ویژه به میزان %۱/۰۶ سبب کاهش تصادفات می‌شوند. چنانچه عرض میانه در شاخه تقاطع یک متر افزایش یابد فراوانی تصادفات جرحی %۲/۰۲ افزایش خواهد یافت. به ازای افزایش هر خط به تقاطع فراوانی تصادفات جرحی به میزان %۱۸/۰۵ افزایش خواهد یافت. اگر دو تقاطع دارای شرایط کاملا یکسان باشند و فقط تعداد فازهای آن‌ها متفاوت باشد، تقاطعی که دارای دو فاز است نسبت به تقاطع دارای سه فاز، کاهش تصادفات آن به میزان %۳۵/۶۴۹ خواهد بود. بنابراین لازم است در خصوص کاهش تصادفات با اولویت بیان شده، اقدامات مناسب انجام شود.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج، مدل پواسون نسبت به مدل دوجمله‌ای منفی از عملکرد و دقت بهتری برخوردار است. همچنین مشخص شد ۷ متغیر بیان شده در بالا بر ایمنی تقاطع‌ها تأثیر دارد که پیشنهاد می‌شود در برنامه‌های ایمن‌سازی شهری مورد توجه قرارگیرد.
واژه‌های کلیدی : تصادفات جرحی ، تقاطع‌های چراغ‌دار ، مدل لگاریتم خطی پوآسون ، مدل لگاریتم خطی دوجمله‌ای منفی ، مدل خطی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
