به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری، این پژوهش را «ثمانه آریابد» محقق دانشگاه فردوسی مشهد با همکاری بخش خصوصی انجام داده است.
این پژوهش پایان نامه دوره دکتری «آریابد» است که به تأیید داوران ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری رسیده است.
محقق دانشگاه فردوسی مشهد در توضیح پژوهش خود از چاه های جذبی به عنوان یکی از روش های دفع فاضلاب های صنعتی یاد کرد و گفت: از آنجایی که نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم از نظر زیست محیطی بی خطر هستند، استفاده از آنها به منظور جذب فلزات سنگین مناسب است.
وی افزود: به دلیل اینکه جذب فلزات سنگین تحت تأثیر عواملی نظیر وضعیت شوری و میزان مواد آلی است، از این رو در این طرح، به بررسی امکان استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم به عنوان جاذب فلزات سنگین و تاثیر پارامترهای وضعیت شوری و میزان مواد آلی در کارایی این نانو ذرات پرداخته شده است.
به گفته این محقق، استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در راستای مدیریت فاضلاب های صنعتی و جذب و حذف فلزات سنگین موجب می شود، این فرایند با کارایی بیشتر و زمان کمتری صورت بگیرد. همچنین به دلیل قدرت جذب بالاتر این نانو ذرات نسبت به فرایندهای مشابه، هزینه انجام عملیات آلودگی زدایی نیز کاهش خواهد یافت.
وی تصریح کرد: نانوذرات به دلیل دارا بودن نسبت سطح به حجم بالا، از سطح فعال به مراتب بیشتری نسبت به ذرات در مقیاس میکرو و بالاتر برخوردار است. بدین جهت نواحی جذب این نانو ذرات بسیار زیاد است و می تواند فلزات سنگین را با کارایی بسیار بالاتری جذب کند.
«آریابد» افزود: یکی از مشکلات اساسی محیط زیست، افزایش تدریجی غلظت فلزات سنگین در خاک به دلیل عدم تجزیه آنها توسط میکروارگانیسم ها است. فلزات سنگین از راه های مختلفی وارد زنجیره غذایی انسان و حیوان می شوند. فاضلاب ها، مواد دفعی حاصل از فعالیت کارخانه ها، زباله ها و گردوغبار راه های معمول ورود فلزات سنگین به زنجیره غذایی است. این فلزات آثار خطرناکی را بر انسان و محیط زیست می گذارد، به نحوی که حذف آنها از خاک بسیار مورد توجه قرار گرفته است.(ایرنا)
