بررسی رابطه‌ی بین شیوه‌های تصمیم‌گیری مدیران و سلامت سازمانی در گروه‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زمینه و هدف: شیوه تصمیم ­ گیری مدیران می ­ تواند در راستای عملکرد صحیح گروه ­ های آموزشی در دانشگاه ­ ها مؤثر باشد و تأثیر مثبت آن بر سلامت سازمانی گروه سبب افزایش اثربخشی آن می­گردد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه­ ی بین شیوه ­های تصمیم­ گیری مدیران و سلامت سازمانی در گروه ­های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است.

روش بررسی: نوع پژوهش توصیفی، همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه، شامل کلیه ی اعضای هیئت علمی دانشکده ­های دانشگاه(۵۹۴ نفر) در سال تحصیلی ۸۸- ۱۳۸۷ بود و یک نمونه ۲۳۴ نفری با روش نمونه­ گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ­ی محقق ساخته­ ی شیوه­ ی تصمیم ­گیری و پرسشنامه­ ی استاندارد سلامت سازمانی هوی و فیلدمن(۱۹۹۰) بود . پایایی آن­ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۸۶/۰=_۱ r_۲ =۹۲/۰ ،rr ) محاسبه گردید . تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از نرم افزار (SPSS (155 و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.

یافته ها:   نتایج نشان داد که شیوه ­ی تصمیم­ گیری مشورتی، بیشترین میانگین و شیوه­ ی تصمیم­ گیری آمرانه، کم­ترین میانگین را در میان مدیران گروه­ ها دارد. همچنین میزان سلامت سازمانی بیشتر از سطح متوسط بوده، لیکن میزان یگانگی نهادی و نفوذ مدیر در سطح متوسط بوده است. از طرفی، رابطه ­ی بین نمرات شیوه ­ی تصمیم گیری و ابعاد سلامت سازمانی معنادار و مثبت بوده است. لیکن رابطه­ ی بین نمرات تصمیم ­گیری آمرانه و ابعاد حمایت منابع و روحیه ، رابطه­ ی بین نمرات تصمیم ­گیری مشورتی و بعد یگانگی نهادی، رابطه­ ی بین نمرات تصمیم ­گیری مشارکتی و ابعاد یگانگی نهادی، حمایت منابع، روحیه و تأکید علمی از نظر آماری معنادار نیست.

نتیجه گیری: تصمیم گیری مبتنی بر مشورت و مشارکت در گروه ­های آموزشی می­تواند موجب تقویت و حفظ سلامت سازمانی شود. روحیه بالای اعضا و یگانگی نهادی از ابعاد مهم سلامت سازمانی بوده و به ارتقاء فرآیندهای آموزش و پژوهش در گروه ­ها منجر خواهد شد.