کل 26847
5
در یک مطالعه بررسی شد؛

چالش‌هایی که بحران کووید-۱۹ برای بهداشت محیط ایران ایجاد کرد

  • کد خبر : 41628
  • 27 اسفند 1399 - 13:05
چالش‌هایی که بحران کووید-۱۹ برای بهداشت محیط ایران ایجاد کرد

به گزارش پایگاه خبری حامیان سلامت و ایمنی نیروی کار به نقل از ایسنا ، عدم آمادگی کافی نظام سلامت، تأخیر در قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی، آماده نبودن دستورالعمل‌های بهداشتی، کمبود وسایل حفاظت فردی و مواد گندزدا و ضدعفونی‌کننده، تأخیر در آغاز فعالیت‌های تحقیقاتی لازم، گندزدایی غیرضروری معابر، ناشناخته بودن مکانیزم‌های انتقال، ضعف تهویه بیمارستان‌ها، کم‌توجهی به کاهش تماس، موازی‌کاری در تدوین دستورالعمل‌های بهداشتی، مدیریت نامناسب اجساد و فعالیت سامانه حمل‌ونقل عمومی از جمله چالش‌های مهم بهداشت محیطی دوره همه‌گیری کووید- ۱۹ در ایران بودند.

سازمان جهانی بهداشت ۱۰ بهمن ۱۳۹۸ به دلیل شیوع بیماری حاد تنفسی در سراسر جهان، وضعیت اضطراری بهداشت عمومی در سطح جهانی اعلام کرد و  ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۸ انتشار این عامل بیماری را رخداد جهان‌گیری کووید-۱۹ معرفی کرد.

سرعت بالای انتشار، مسری بودن کووید-۱۹، نداشتن واکسن، ناشناخته بودن روش درمان موثر، بدون علامت بودن ۸۰ درصد افراد مبتلا و ناقل بودن این افراد، سبب ایجاد شرایط افزایش شیوع در میزانی بالاتر از ظرفیت و توان پاسخ‌گویی نظام سلامت شد و تاب‌آوری نظام سلامت را با چالش مواجه کرد.

با توجه به این‌که رعایت اصول مراقبت‌های اولیه بهداشتی می‌تواند مانع از افزایش بیماری و مرگ‌ومیر در جوامع شود؛ پژوهشگران با انجام مطالعه‌ای، چالش‌های بهداشت محیط ایران را در دوره همه‌گیری کووید-۱۹ بررسی کردند.

نتایج بررسی‌ها، مطالعات، اقدامات و تجارب میدانی نشان داد که مهم‌ترین چالش‌های بهداشت محیطی در دوره رخداد این همه‌گیری شامل موارد ذیل است:

– عدم آمادگی کافی نظام سلامت

– تاخیر در آغاز قرنطینه و فاصله‌گذاری فیزیکی

– آماده نبودن دستورالعمل‌های بهداشتی

– عدم آگاهی کافی نسبت به رفتار ویروس کرونا

– کمبود مواد گندزدا و وسایل حفاظت فردی

– تاخیر در آغاز فعالیت‌های تحقیقاتی ضروری

– الزامات تحقیقات در دوره همه‌گیری

– گندزدایی غیر ضروری معابر

– ناشناخته بودن روش‌های انتقال

 

 

حامیان سلامت و ایمنی نیروی کار

– انتقال ویروس کرونا از طریق هوا

– ضعف سامانه تهویه بیمارستان‌ها

– عدم توجه به کاهش تماس

– عدم شناخت سطوح با درجه اهمیت بالا

– تدوین دستورالعمل‌های متنوع و موازی‌کاری

– مدیریت اجساد متوفیان بیماران کرونایی

– ضعف رعایت سطح الزامات بهداشتی در مراکز درمانی

– نقش وسایل حمل‌ونقل عمومی در انتشار ویروس کرونا

– مشکلات بهداشتی مناطق مسکونی

– مدیریت پسماندهای کرونایی بیمارستانی و شهری

– رهاسازی دستکش‌ها و ماسک‌های مصرف‌شده در محیط

– فعالیت مراکز تجمع عمومی

به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ علی‌رغم رشد و توسعه فناوری‌های درمانی، لازم است مراقبت‌های بهداشتی اولیه نیز به عنوان یک موضوع مهم، در دسترس، ارزان و عادلانه مورد توجه قرار گیرد. اقداماتی مثل استفاده از ماسک در مراکز تجمع و فضاهای بسته عمومی، شستشوی دست‌ها با مایع صابون دستشویی و یا ضدعفونی دست‌ها بعد از تماس با سطوح، رعایت فاصله فیزیکی و گندزدایی سطوح با اهمیت و در معرض تماس زیاد، آموزش کافی و فرهنگ‌سازی لازم برای اجرای این موارد و توجه به اقتصاد و معیشت مردم، ارتباط تنگاتنگ باسلامت جامعه دارد.

این محققان معتقدند: برای مقابله موثر با حضور طولانی‌مدت ویروس کرونا،‌ لازم است مسئولین ضمن سیاست‌گذاری، اقدامات عملی گسترده پیشگیرانه و پایدار در تامین و توسعه زیرساخت‌های بهداشت محیطی را انجام دهند و مردم نیز در تحقق برنامه‌های پیشگیرانه مشارکت جدی و آگاهانه داشته باشند.

در انجام این مطالعه حسین معصوم‌بیگی و قادر غنی‌زاده؛ پژوهشگران پژوهشکده سبک زندگی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله، مشارکت داشتند.

یافته‌های این تحقیق به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «چالش‌های بهداشت محیط ایران در دوره همه‌گیری کووید-۱۹: درس‌هایی برای آینده، در مجله طب نظامی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله، منتشر شده است.

انتهای پیام/

لینک کوتاه : https://hsenk.ir/?p=41628

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.