توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۸ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۹
نویسندگان : نسرین رضائی ، محمد قمری ، سعیده بزازیان ، وحیده باباخانی
چکیده :
سابقه و هدف: رفتارهای رانندگی پرخطر، یکی از عوامل مهم و مؤثر در تصادفات رانندگی اسـت و در موارد متعددی در ایجـاد و بـروز حوادث ترافیکـی، عامـل انسـانی، بـه عنـوان شایعترین عامل گزارش شده است. از اینرو، هدف این پژوهش پیشبینی رفتار رانندگی پرخطر از طریق انعطاف پذیری شناختی و ویژگیهای شخصیتی بود.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی تحلیلی مقطعی و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه رانندگان مرد اتوبوسهای بین شهری پایانههای شهر تهران بود. از جامعه مورد نظر نمونهای به حجم ۲۱۰ نفر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و به سه پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی ، ویژگیهای شخصیتی نئو و رفتار رانندگی منچستر پاسخ دادند. تحلیل دادهها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین ویژگی شخصیتی روانرنجورخویی و رفتار رانندگی پرخطر رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت (۰۵/۰>p). بین ویژگی شخصیتی برونگرایی، سازگاری و وظیفه شناسی، انعطافپذیری شناختی و رفتار رانندگی پرخطر رابطه منفی و معنی دار وجود داشت (۰۵/۰>p). همچنین، ویژگیهای شخصیتی و انعطافپذیری شناختی قادر به پیشبینی رفتار رانندگی پرخطر بودند.
نتیجه گیری:بین ویژگیهای شخصیتی، انعطافپذیری شناختی و رفتار رانندگی پرخطر رابطه وجود داشت. از اینرو، سنجش انعطاف پذیری شناختی و ویزگی های شخصیتی رانندگان جهت پیشگیری از رفتار پر خطر رانندگی آنها از اهمیت برخوردار است.
واژههای کلیدی : ویژگی های شخصیتی ، انعطاف پذیری شناختی ، رفتار رانندگی پرخطر
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>