توضیحات :
مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران
دوره ۱۵ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۷
نویسندگان : علی احمدآبادی، سید حسن طاووسی، علیرضا صداقت، فائزه سردار انتیقه چی، مجید خادم رضاییان
چکیده :
زمینه و هدف: خواب با کیفیت به‌صورت دستیابی فرد به خواب عمیق تعریف می‌شود. بیش از نیمی از پرستاران از اختلالات خواب رنج می‌برند. هدف مطالعه حاضر مقایسه کیفیت خواب درک شده در پرستاران بخش سوختگی با سایر پرستاران است.
روش بررسی: در یک طراحی مقطعی در بیمارستان امام رضا (ع) در سال ۱۳۹۵، ۵۵ پرستار شاغل در بخش سوختگی با نمونه‌ای معرف از پرستاران سایر بخش‌های بالینی مورد مقایسه قرار گرفتند. نسخه استاندارد پرسشنامه سنجش کیفیت خواب پیتسبورگ برای آن‌ها تکمیل شد. داده‌ها توسط SPSS نسخه ۱۱/۵ مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تمام پرستاران بخش سوختگی (۵۵ نفر، ۱۰۰%) و ۹۶% از سایر پرستاران (۴۸ نفر) اختلال خواب داشتند که تفاوت آماری معنی‌داری بین این دو وجود نداشت. تنها کارآیی خواب در پرستاران بخش سوختگی (۸۵% بدون اختلال خواب) بهتر از پرستاران سایر بخش‌ها (۶۴% بدون اختلال خواب) بود(۰۱/ ۰p=). کیفیت خواب به‌طور معنی‌داری با افزایش سن (۰/۰۲=p و ۰/۲۳-=r) و افزایش سابقه کار (۰/۰۱=p و ۰/۲۳-=r) کاهش می‌یافت اما با اضافه‌کاری (۰/۳۸=p و ۰/۰۸-=r) رابطه‌ای نداشت.
نتیجهگیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات خواب، به نظر می‌رسد مداخلات غربالگری باید در نظام پرستاری مورد توجه قرار گیرد. امیدواریم این رویکرد بتواند منجر به شروع زودهنگام مداخلات درمانی برای کاهش و یا حتی حذف بار ناشی از اختلال خواب شود.
واژه‌های کلیدی : کیفیت خواب ، پرستار ، بخش بالینی ، پرسشنامه پیتسبورگ
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
