توضیحات :
مجله سنجش و ایمنی پرتو
جلد ۶ ، شماره ۲ ، بهار ۱۳۹۷
نویسندگان : شهریار ملکی ، سید مهدی هاشمی دیزجی ، فرهود ضیائی ، فریده کاظمی ، سید محمد امین حسینی
چکیده :
اخیراً نانوکامپوزیتهای پلیمری به منظور آشکارسازی و دزیمتری پرتوهای گاما مورد استفاده قرار گرفته اند، اما به علت دارا بودن سطح مقطع جذب فوتونی پایین، حساسیت پذیری کمی نسبت به پرتوهای گاما نشان می دهند. به منظور غلبه بر این مشکل، ذرات اکسید فلزی با عدد اتمی بالا به ماتریس پلیمری افزوده میگردند. بدین منظور در این کار تجربی ذرات اکسید تنگستن (WO۳) به دو شکل نانو و میکرو در ماتریس پلی‌وینیل الکل (PVA) با درصد وزنی wt% ۲۰ پخش شدند. در ساخت کامپوزیت (wt% ۲۰)WO۳-PVA از روش محلولی بهره گیری شد. آزمون FESEM به منظور بررسی ریختشناسی کامپوزیت مذکور صورت گرفت که بر پخش نانو/میکرو ذرات اکسید تنگستن در بستر پلیمری صحه‌گذاری نمود. بازده کوانتومی تضعیف فوتون های گاما مربوط به چشمه ۶۰Co برای کامپوزیت مذکور با استفاده از کد MCNP محاسبه شد که همخوانی قابل قبولی با نتایج XCOM نشان داد. از جمله عوامل مؤثر در پاسخ آشکارسازی و دزیمتری این دسته کامپوزیتها، تغییر جریان الکتریکی کامپوزیت در اثر جذب پرتو است. جریان تاریک و جریان تابشی نانو/میکرو کامپوزیت اکسید تنگستن-پلی وینیل الکل تحت پرتودهی گاما و نوترون به ترتیب مربوط به چشمه های ۶۰Co و ۲۴۱Am-Be توسط الکترومتر به روش دو پروبی در ولتاژهای ۱۰۰ و ۴۰۰ ولت اندازه‌گیری شد. نتایج اندازه گیری نشان داد که حساسیت پذیری نانوکامپوزیت نسبت به پرتوهای گاما بهتر از میکروکامپوزیت مذکور است. همچنین نسبت علامت به نوفه برای نمونه نانوکامپوزیت تحت پرتودهی گاما در محدوده آهنگ دز mGy/min ۱۳۸-۹۰ بهصورت خطی از ۵ تا ۴۰ افزایش یافت در حالی که کامپوزیت مذکور پاسخ قابل ملاحظه ای به پرتوهای نوترون نشان نداد.
واژه‌های کلیدی : پلی وینیل الکل ، اکسید تنگستن ، میکرو ، نانو ، آشکارسازی و دزیمتری
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
لطفا برای دانلود مقاله ” مقایسه تجربی پاسخ آشکارسازی و دزیمتری میکرو/ نانو کامپوزیت پلی وینیل الکل-اکسید تنگستن به پرتوهای گاما و نوترون ” از لینک زیر استفاده نمایید.
