برادر یکی از کارگران محبوسشده در معدن آزادشهر بیان کرد : ما داغداران این حادثه از دولت میخواهیم که همه مسئولان مربوط که در این حادثه مقصر بودند و هیچ توجهی به ایمنی و حتی اعتراض کارگران نکردند محاکمه شوند.
برادر یکی از محبوسشدگان در معدن آزادشهر که خواست نامش فاش نشود، گفت : این معدن با عمق یکهزار و ۸۰۰ متری هیچگونه تهویه و هواکشی نداشته و برادرم حدود ۲۰ روز پیش این موضوع و همچنین نشت گاز را گوشزد کرده و عنوان میکند کار ما در معدن به مثابه خودکشی است اما متاسفانه به جای پیگیری نواقص و رفع مشکلات معدن که جان این کارگران را تهدید میکرد، وی را به دفتر احضار و از وی تعهد میگیرند که دیگر به این وضعیت اعتراض نکند و یک هفته از کار در معدن اخراج میشود.
وی اضافه کرد: از سال ۹۴، این کارگر ۱۱ ماه از حقوق خود را طلبکار است و حقوقش ماهی ۸۰۹ هزار تومان بود.
برادر یکی از کارگران محبوسشده در معدن آزادشهر تصریح کرد: از لحاظ ایمنی هیچگونه ایمنی نداشتند و حتی باتری چراغ کلاه خود و دیگر وسایل ایمنی اولیه را خود تهیه میکردند و بیشتر کلاههای ایمنی موجود برای ورود به تونل شکسته و فرسوده بود.
وی افزود: مدیرعامل این شرکت از فروش این ذغال سنگها که دارای خلوص بسیار بالا است، پولهای هنگفتی به جیب میزد اما حتی ایمنی اولیه این کارگاه را تامین نمیکرد.
برادر یکی از محبوسشدگان در معدن ادامه داد: مدیریت سوء این کارگاه و عدم توجه مسئولان شهرستانی، استانی و حتی کشوری که به این امر واقف بودند،سبب شد که بیچارگی، بیوه گی زنان جوان و از دست رفتن جان بسیاری از جوانان و یتیم شدن فرزندان آنها گریبانگیر مردم و کارگران زحمتکش این منطقه شود، در صورتی که درآمدهای این معدن به شاهرود میرسید.
وی اظهار کرد: در این کارگاه هزینه ایاب و ذهاب کارگران پرداخت نمیشد و هزینه غذای آنها از حقوق ناچیزشان کسر میشد.
برادر یکی از محبوسشدگان در معدن اظهار کرد: ما داغداران این حادثه از دولت میخواهیم همه مسئولان مربوط که در این حادثه مقصر بودند و هیچ توجهی به ایمنی و حتی اعتراض کارگران نکردند محاکمه شوند تا دل ما خانوادهها کمی آرام شود.
وی اظهار داشت: دیگر مطالبه ما این است که جانباختگان این حادثه شهید محسوب شوند ضمن اینکه همه حق و حقوق و بیمه آنان به صورت کامل پرداخت شود.
وی افزود: اگر دولت در این استان کارخانه و صنایع تبدیلی ایجاد میکرد مردم این منطقه به علت عدم کار و وجود بیکاری فراوان مجبور نبودند در این معدنی که هیچگونه ایمنی نداشت، فعالیت کنند.(تسنیم)